Amaç: Bu çalýþmada, kronik obstrüktif akciðer hastalýðý (KOAH) tanýlý hastalarýn psikososyal uyumunu belirlemek, hastalarýn klinik özelliklerinin ve hastalýk algýlarýnýn psikososyal uyumla iliþkisini incelemek amaçlandý.
Gereç ve Yöntemler: Kesitsel bu çalýþma, Ankara il merkezinde bulunan bir devlet hastanesinin dahiliye servisinde yatarak tedavi görmekte olan 100 KOAH hastasý ile yapýldý. Veriler katýlýmcý bilgi formu, “COPD Assessment Test (CAT)”, “Modified Medical Research Council (mMRC)” Skalasý, Hastalýða Psikososyal Uyum Öz Bildirim Ölçeði, Hastalýk Algýsý Ölçeði kullanýlarak toplandý. Verilerin deðerlendirilmesinde Spearman korelasyon analizi kullanýldý.
Bulgular: Yaþ ortalamasý 63,87±10,77 yýl, hastalýk süresi ortalamasý 9,35±9,1 yýl, son bir yýl içinde hastalýðýn alevlenme sayýsý 2,00±2,58 (1−15) ve hastane yatýþý sayýsý 1,47±0,50 (1−2) idi. Spirometrik deðerlendirmede hastalarýn %34’ünün FEV1 ≥ %80 (beklenenin), CAT skoru deðeri ise %42’sinin >20 (etkilenme seviyesi yük-sek), mMRC skalasýna göre %33’ünün skoru 1 olarak saptandý. Hastalarýn sadece dörtte birinin psikososyal uyumlarýnýn iyi olduðu ve en olumsuz etkilenmenin saðlýk bakýmýna oryantasyon boyutunda olduðu belirlendi. Hastalarýn psikososyal uyumu ile hastalýk süresi (r= −/+0,27; p=0,007), hospitalizasyon sýklýðý (r=−0,21; p=0,04), hastalýk algýsýnýn süresi (döngüsel) (r=−0,23; p=0,02), sonuçlar (r=−0,23 ve −0,26; p≤0,02), kiþisel kontrol (r=0,20; p=0,04) boyutlarý ve hastalýðýn nedeninin baðýþýklýk sistemine atfedilmesi (r=−0,23; p=0,02) iliþkili bulundu.
Sonuç: KOAH’nýn hastalarýn yaþamýný çok yönlü (saðlýk bakýmýna oryantasyon, seksüel iliþki, mesleki çevre, aile çevresi, sosyal çevre, psikolojik baský, geniþ aile iliþkileri) etkilediði, çoðunun psikososyal uyum saðlamada zorlandýklarý görüldü. Hastalýk algýsýnýn deðerlendirilmesi ve KOAH hangi evrede olursa olsun psikososyal desteðin sunulmasýnýn göz ardý edilmemesi gerektiði düþünüldü.

Amaç: Fiberoptik bronkoskopi (FOB) invaziv bir iþlem olmasý nedeniyle iþlem süresince sedasyon uygulanmasý rehberlerde önerilmektedir. Bronkoskopistler tarafýndan bazen tercih edilmemekte bazen de farklý sedasyon düzeyinde uygulanmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý, hastanemiz bronkoskopi ünitesinde uygulanan sedasyonun hasta ve bron-koskopist memnuniyeti üzerine etkisi ve geliþebilecek komplikasyonlarý incelemektir.
Gereç ve Yöntemler: kim 2022-Kasým 2022 tarihlerinde FOB iþlemi yapýlan hastalar çalýþmaya dahil edildi. Hastalar sedasyon almayan grup, midazolam ve/veya fentanil uygulanan hafif-orta sedasyon grubu, propofolün de ilave olarak uygulandýðý derin sedasyon grubu olarak sýnýflandýrýldý. Hastalara ve bronkoskopiste iþlem hakkýnda memnuniyetini ve hastalara gerektiðinde iþlemin tekrarlanmasýna izin verip vermeyeceklerini sorgulayan anket formu verildi, komplikasyonlar kaydedildi.
Bulgular: Çalýþmaya alýnan 133 hastadan 62’sine (%46,6) hafif-orta, 36’sýna (%27,1) derin sedasyon uygulandý. Hafif-orta ve derin sedasyon uygulananlarda hem hasta hem de bronkoskopist memnuniyeti sedasyon uygulanmayanlara göre istatistiksel olarak anlamlý yüksek tespit edildi (p<0,001). Sedasyon uygulanmayan grupta iþlemin tekrarlanmasý için izin verme durumu sedasyon uygulanan gruba göre istatistiksel olarak anlamlý düþük tespit edildi (p<0,001). Komplikasyon geliþen 14 hastanýn 8’i (%22,2) derin sedasyon uygulanmýþ hastalar olup, diðer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlý yüksek idi (p=0,028).
Sonuç: Bronkoskopi iþleminde uygulanan sedasyonun hasta ve bronkoskopist memnuniyetini artýrdýðý, hafif-orta sedasyonla derin sedasyon arasýnda hasta ve bronkoskopist memnuniyeti açýsýndan bir fark olmadýðý, sedasyon nedeniyle geliþen komplikasyonlarýn ileri bir müdahale gerektirmediði tespit edildi.

Amaç: Koronavirüs hastalýðý (COVID-19) sonrasý dönemde görülen sekel lezyonlar ile iliþkili faktörlerin ortaya konulmasý hasta takibi açýsýndan önemlidir. Bu çalýþma, COVID-19 pnömonisi nedeniyle servise yatýrýlan entübe olmayan hastalarda radyolojik gerileme ile iliþkili parametreleri belirlemek amacýyla yapýldý.
Gereç ve Yöntemler: Çalýþmada, Aðustos 2020 tarihinde hastaneye yatýrýlan COVID-19 pnömonisi hastalarýnýn demografik ve klinik özellikleri retrospektif olarak incelendi. Akciðer grafisi ve/veya bilgisayarlý toraks tomografisine göre birinci ayda radyolojik olarak tam gerileme olan hastalarýn verileri diðer hastalarla karþýlaþtýrýldý.
Bulgular: 01 Aðustos 2020–01 Eylül 2020 tarihleri arasýnda kliniðimizde COVID-19 pnömonisi nedeniyle takip edilen en az dört hafta sonraya ait kontrol radyolojik tetkikleri olan 42 hasta çalýþmaya alýndý. Tam radyolojik cevabýn birinci ayda hastalarýn %38’inde (n=16) saðlanamadýðý görüldü. Radyolojik olarak tam gerileme olan hastalarýn verileri diðerleri ile karþýlaþtýrýldýðýnda ortalama yaþ, cinsiyet daðýlýmý, ek hastalýklar, sigara içme oraný, hastanede kalýþ süresi, radyolojik izlem süresi ve baþvuru anýndaki oksijen deðerleri açýsýndan benzer bulundu. Hastanede yatýþ sýrasýnda hidroksiklorokin, inhale kortikosteroid, spesifik olmayan antibiyotik ve C vitamini kullaným oranlarý da her iki grupta ayný bulundu. Ancak tam radyolojik cevabý olan grupta intravenöz steroid uygulama ve antipsödomonal antibiyotik kullanma oraný daha düþüktü (sýrasýyla p=0,021 ve p=0,038) ve C-reaktif protein (CRP) deðeri tam radyolojik cevap göstermeyen grupta istatistiksel olarak yüksek bulundu (33,2mg/L–78,9 mg/L, p=0,020). Regresyon analizi baþvuru anýndaki CRP deðerinin gecikmiþ radyolojik regresyon ile baðýmsýz olarak iliþkili olduðunu gösterdi (p=0,011, RR=1,02, CI=1,004–1,033).
Sonuç: CRP düzeyi ≥60 mg/L olan, intravenöz steroid ve antipsödomonal antibiyotik tedavisi alan hastalarda COVID-19 sonrasý dönemde uzamýþ radyolojik cevap olduðu tespit edildi.

Amaç: Yoðun bakým ünitesi enfeksiyonlarýna neden olan etkenlerde karþýlaþýlan antibiyotik direnci tedavide önemli bir sorundur. Son yýllarda özellikle Klebsiella pneumoniae izolatlarýnda çoklu antibiyotik direnci saptandý. Bu bakterilerin neden olduðu enfeksiyonlarýn tedavisi zordur ve ölüm oraný yüksektir. Bu çalýþmada, yoðun bakým ünitesi hastalarýndan alýnan örneklerden elde edilen K. pneumoniae izolatlarýnýn seftazidim/avibaktama karþý in vitro antimikrobakteriyel duyarlýlýk oraný çalýþýldý.
Gereç ve Yöntemler: Çalýþma kesitsel bir kohort olarak tasarlandý. Yoðun bakým ünitesi enfeksiyonu tanýsý alan hastalardan elde edilen K. pneumoniae izolatlarýnýn seftazidim/avibactam duyarlýlýðý disk difüzyon yöntemi ile çalýþýldý.
Bulgular: Yoðun bakým hastalarýndan alýnan 20 kan, 16 bronþ aspiratý ve bir idrar örneðinden izole edilen 37 K. pneumoniae izolatlarýnýn 31’i (%83,7) seftazidim/avibaktama duyarlý, 6’sý (%16,3) dirençli bulundu. Ýzolatlarýn 12’si pandirençli olarak saptandý. Pandi-rençli suþlarýn 3’ünün (%25) seftazidim/avibaktama dirençli, 9’unun (%75) duyarlý olduðu görüldü.
Sonuç: Çalýþmamýzda çoklu antibiyotik direnci gösteren K. pneumoniae suþlarýnda bile CAZ-AVI’nin düþük direnç oraný gösterdiði belirlendi. Antibiyotik direnci sorunu olan yoðun bakým ünitesi enfeksiyonlarýnda alternatif bir tedavi seçeneði olabileceði düþünülmüþtür.

Amaç: Endobronþiyal obstrüksiyon, mukosiliyer aktiviteyi ve hava yolu florasýný etkileyerek enfeksiyonlara zemin hazýrlayabilir. Bu çalýþmada, endobronþiyal obstrüksiyon saptanan hastalarda obstrüksiyon derecesi ile bronþ lavajý örneklerinde izole edilen mikroorganizma türleri ve bronkoskopi materyalinin patolojik tanýsý arasýndaki iliþkileri karþýlaþtýrmak amaçlandý.
Gereç ve Yöntemler: Çalýþmaya, Temmuz 2017-Haziran 2020 tarihleri arasýnda bronkoskopik incelemede endobronþiyal obstrüksiyon saptanan ve bronþ lavajýnda mikrobiyolojik inceleme yapýlan hastalar dahil edildi. Hastalarýn demografik verileri, bronþ lavajý mikrobiyolojik inceleme sonuçlarý ve patolojik verileri, tanýlarý, antibiyotik kullaným durumlarý ve hastane yatýþ bilgileri kaydedildi. Endobronþiyal obstrüksiyon derecesi ve patolojik bulgular ile bronþ lavajý mikrobiyolojik inceleme sonuçlarý arasýndaki iliþkiler araþtýrýldý.
Bulgular: Çalýþmaya 306 hasta dahil edildi. En sýk görülen endobronþiyal obstrüksiyon þekli konsantrik daralma idi. Bronþ lavajý örneklerinin %17,6’sýnda mikrobiyolojik incelemede üreme saptandý. En sýk izole edilen mikroorganizmalar Mycobacterium tuberculosis ve Pseudomonas aeruginosa idi. Obstrüksiyon türü ile mikrobiyolojik üreme varlýðý arasýnda anlamlý iliþki saptanmadý, ancak konsantrik daralma saptanan olgularda P. aeruginosa ve Staphylococcus aureus daha sýktý. Bronþ lavajý örneklerinin mikrobiyolojik incelemesinde üreme saptanan olgularýn %53,9’unda üç ay içinde antibiyotik kullanýmý öyküsü ve %24,1’inde hastane yatýþ öyküsü mevcuttu.
Sonuç: Obstrüksiyonun türü ile mikrobiyolojik incelemede üreme arasýnda anlamlý iliþki saptanmadý, ancak izole edilen bakteri türleri açýsýndan anlamlý sonuçlar elde edildi. Endobronþiyal obstrüksiyonun benign veya malign bir nedene baðlý olmasýnýn mikrobiyolojik inceleme sonuçlarýný etkilemediði gösterildi.

Amaç: Çalýþmamýzda koronavirüs hastalýðý (COVID-19) olan hastalarda kan eozinofil düzeyinin hastalýk þiddeti ile iliþkisi ve prognoza etkisinin araþtýrýlmasý amaçlanmaktadýr.
Gereç ve Yöntemler: Çalýþmaya, 11 Mart 2020-15 Mayýs 2020 tarihleri arasýnda hastanemizde klinikte yatmýþ olan ve ayaktan baþvuran gerçek zamanlý polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile tanýsý doðrulanmýþ 434 COVID-19 hastasý dahil edildi.
Bulgular: Lenfosit sayýsý, eozinofil sayýsý ve yüzdesinin mortal grupta anlamlý þekilde düþük olduðu görüldü (sýrasýyla p=0,004, p=0,043, p<0,001). Kan C-reaktif protein (CRP) deðeri de mortal grupta yüksek saptandý (p<0,001). Radyolojik bulgulara bakýldýðýnda plevral efüzyonun eþlik ettiði tablolarýn daha mortal seyrettiði görüldü (p<0,001). Ayrýca mortal seyreden hastalarda anlamlý þekilde daha fazla lob tutulumu (ortalama 4,5) gözlendi (p=0,009). Çok deðiþkenli lojistik regresyon analizi sonuçlarýna göre 50-64 yaþ aralýðý (p=0,028), nefes darlýðý (p=0,011), bulantý kusma (p=0,007) þikayetlerinin olmasý, kan tablosunda eozinofil sayý ve yüzdesindeki düþüklük (p=0,001) ve radyolojik bulgularda plevral efüzyonun (p=0,026) eþlik ettiði durumlar mortalite için önemli risk faktörleri olarak belirlendi.
Sonuç: COVID-19 hastalarýnda baþlangýçta lenfopeni ile birlikte eozinopeni ve CRP yüksekliðinin eþlik etmesi kötü prognoz göstergesi olup, mortalite ile iliþkili bulundu.

Tüberküloz, týptaki geliþmelere raðmen günümüzde de önemli bir saðlýk problemidir. Bunlarýn %20’si baþta lenf bezi ve plevra olmak üzere akciðer dýþý tüberkülozdur. Geliþmiþ ülkelerde nadir görülse de bazý ülkelerde tüberküloz lenfadenit ve buna baðlý þilotoraks görülebilmektedir. Bu yazýda, þilotoraks nedeniyle opere edilen bir hastanýn tüberküloz lenfadenit tanýsý almasý üzerine bu konudaki farkýndalýðýn artýrýlmasý amaçlandý.

Silikozis, dünya genelinde en yaygýn mesleki akciðer hastalýðý olup Mycobacterium tuberculosis enfeksiyonu ile birlikteliðine sýk rastlanmaktadýr. Silikozis hastalarýnýn, saðlýklý bireylerle karþýlaþtýrýldýðýnda akciðer tüberkülozu geliþme riski 3 ile 39 kat arasý; akciðer dýþý tüberküloz geliþme riski de 3,7 kat daha yüksek bulundu. Altmýþ iki yaþýndaki erkek hasta kliniðimize 4 yýldýr devam eden sað göðüs aðrýsý ve nefes darlýðý þikayeti ile baþvurdu. Meslek öyküsünde 30 yýl boyunca kurþun ve çinko çýkarýlan madende kazmacý, laðýmcý olarak çalýþtýðý, dinamit ile patlatma iþi yaptýðý ve 2013 yýlýnda emekli olduðu öðrenildi. Öz geçmiþinde 2018 yýlýnda öksürük ve balgam þikayeti ile göðüs hastalýklarý polikliniðinde deðerlendirildiði, balgam asido dirençli basil pozitif olarak gelmesi üzerine, antitüberküloz tedavi aldýðý öðrenildi. Bu yazýda, akciðer tüberkülozu ile prezente olan, radyolojik olarak yumurta kabuðu kalsifikasyonunun eþlik ettiði bir pnömokonyoz olgusu sunuldu.