Amaç: Çeþitli etyolojilerle ortaya çýkan plevral effüzyonlu hastalarda D-dimer düzeylerinin tanýsal deðerini belirlemektir. Yöntem ve Gereç: Yaþ ortalamasý 66 yýl olan plevral efüzyonlu 122 hasta prospektif olarak çalýþmaya alýnmýþtýr. Eþ zamanlý serum ve plevra sývýsý örneklerinde D-dimer, laktat dehidrogenaz (LDH), total protein, albümin, glukoz, plevra sývýsý pH düzeyi ölçülmüþ, mikrobiyolojik ve sitolojik inceleme yapýlmýþtýr. Tanýlarý kesinleþen hastalar infeksiyon nedenli (n:38; pnömoni, tüberküloz, ampiyem) - infeksiyon dýþý nedenli (n:84; kojestif kalp yetmezliði, malignite ve paramalignite), malignite nedenli (n:47; malign ve paramalign) – malignite dýþý nedenli (n:75; konjestif kalp yetmezliði, tüberküloz, pnömoni, ampiyem) ve transüda (n:27) – eksüda (n:97) vasýflý plevra sývýlarý olmak üzere üç gruba ayrýlmýþtýr. Plevral sývý ve kan örnekleri eþ zamanlý alýnmýþtýr. Bulgular: Serum ve plevral sývý D-dimer seviyeleri eksüda grubunda transuda grubuna göre yüksek bulundu (p<0.05). Ýnfeksiyon nedenli plevra sývýlý hastalar grubunun plevra sývý D-dimer seviyeleri yüksek iken (p=0.01), serum D-dimer seviyelerindeki fark istatistiksel olarak anlamlý bulunmadý (p=0,998). Malignite nedenli ve malignite dýþý nedenli plevra sývýlarýnda, her iki grup arasýnda serum ve plevral sývý D-dimer seviyeleri arasýnda anlamlý fark izlenmedi (p =0,097 ve p=0,255). Plevral sývý D-dimer düzeyi ile plevral sývý proteini ve LDH’ý arasýnda pozitif korelasyon saptandý (r=0.257, p=0.004 ve r=0.240, p=0.008). Serum D-dimer düzeyi ile plevral sývý proteini, plevral sývý LDH’ý ve serum LDH’ý arasýnda pozitif korelasyon saptanýrken (r=0.198, p=0.030 ve r=0.195, p=0.032 ve r=0.250, p=0.006), plevral sývý glukozu ile negatif korelasyon (r=-0.187, p=0.040) tespit edildi. Sonuç: Plevral sývý D-dimer düzeyleri infeksiyon nedeniyle oluþmuþ plevral sývýlarda ve eksüdatif natürlü sývýlarda yüksektir. Malign plevral sývýlarda ise ayýrýcý deðildir.

Amaç: Çalýþmamýzda yoðun bakým ünitelerimizde bronkoskopi kýlavuzluðu olmadan Griggs yöntemi ile perkütan trakeotomi iþlemlerini deðerlendirmeyi amaçladýk. Yöntem ve Gereç: Çalýþmamýzda Temmuz 2016 ile Mart 2017 tarihleri arasýnda yoðun bakým ünitelerimizde Griggs tekniði ile bronkoskopi kýlavuzluðunda ya da bronkoskopisiz olarak elektif perkütan trakeotomi açýlan 58 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Bulgular: Çalýþmamýzda 35 hastaya (%60.3) bronkoskopi kýlavuzluðunda, 23 hastaya (%39.7) bronkoskopisiz trakeotomi açýldý. Erken dönemde 3 (%5.1) hastada cerrahi müdahale gerektiren majör kanama meydana geldi ve trakeotomi kapatýldý. Dört (%6.8) hastada cerrahi müdahele gerektirmeyen minör kanama meydana geldi. Bir (%1.7) hastada pnömotoraks ve cilt altý amfizem meydana geldi. Erken dönem komplikasyon oranlarý açýsýndan bronkoskopili ve bronkoskopisiz iþlemler arasýnda anlamlý fark saptanmadý (p=0.58). Geç dönemde herhangi bir komplikasyon saptanmadý. Sonuç: Griggs tekniði ile uygulanan elektif perkütan dilatasyonel trakeotomi iþlemi yoðun bakýmlarda yatak baþý kolaylýkla uygulanabilen, düþük komplikasyon oranýna sahip bir yöntemdir. Trakeotomi iþlemini uygulayan ekibin deneyimi arttýkça iþlem sýrasýnda bronkoskopi rehberliði gereksiniminin azalacaðýný düþünmekteyiz.

Amaç: Tüberküloz nedeniyle pnömonektomi nadirdir. Genellikle tüberküloza sekonder harap olmuþ akciðer nedeniyle ihtiyaç duyulur. Biz bu çalýþmada, tüberküloz nedeniyle yaptýðýmýz pnömonektomileri, diðer benign nedenli pnömonektomilerle, morbidite ve mortalite açýsýndan karþýlaþtýrmayý amaçladýk. Yöntem ve Gereç: On altý yýllýk (Ocak 2002 ile Aralýk 2017) bir retrospektif çalýþma yapýldý ve benign hastalýklar nedeniyle pnömonektomiye giden 33 hasta, endikasyonlarý bakýmýndan iki gruba ayrýldý. Tüberküloza baðlý nedenlerle pnömonektomi yapýlan 11 hasta (Grup 1), diðer benign akciðer hastalýklarý nedeniyle pnömonektomi yapýlan 22 hasta ile (Grup 2), demografik özellikler, cerrahi teknik zorluklar, hastane mortalitesi ve morbidite bakýmýndan karþýlaþtýrýldý. Bulgular: Her iki grubta da bronþ kapama yöntemi olarak, çoðunlukla stapler tercih edildi (sýrasýyla %72,7, %77,3). Sadece Grup 1’de bronkoplevral fistül saptandý (n=3, %27,3) ve bu, istatistiki olarak anlamlýydý (p=0,03). Ýleri derecede yapýþýklýk nedeniyle, cerrahi teknikte yaþanan zorluklar sýrasýyla Grup 1 ve 2’de; %90,9’a karþýlýk %54,5’di (p=0,05). Grup 1’de morbidite oraný %36,4’dü ve bu oran, Grup 2’de %4,5’di (p=0,03). Ýntraoperatif mortalite yoktu ve hastane mortalitesi ise, her iki grupta birer hastaydý (sýrasýyla, %9,1 ve %4,5). Sonuç: Tüberküloz nedeniyle yapýlan pnömonektomiler, diðer benign akciðer hastalýklarý nedeniyle yapýlanlara göre, daha fazla cerrahi teknik zorluklar barýndýrýr ve morbiditesi daha fazladýr. Ancak, her iki grupta da pnömonektominin morbiditesi ve mortalitesi kabul edilir düzeydedir. Seçilmiþ hastalarda, yeterli cerrahi tecrübe ile küratif bir tedavi seçeneði olarak uygulanmaya devam edilmesi gerekmektedir.

Amaç: Türkiye’deki Solunum Fonksiyon Testi (SFT) laboratuvarlarýnýn ve SFT teknisyenlerinin güncel kalite standartlarýný ne kadar karþýladýðýný belirlemeyi amaçladýk. Yöntem ve Gereç: Çalýþmaya anketimizi yanýtlayan ve yoðun SFT yapýlan 40 merkez ve bu merkezde çalýþan 46 SFT teknisyeni dahil edildi. Teknisyenlere demografik özellikleri, eðitim durumlarý, laboratuvarlarýn donanýmsal özellikleri, kullandýklarý ekipmanlar, cihazlarýn tür ve çeþitleri, kalibrasyon, dezenfeksiyon, enfeksiyon kontrol yöntemleri ile gerekli kalite dökümanlarýný da içeren sorular soruldu. Yanýtlar oransal olarak deðerlendirildi. Bulgular: Kullan-at filtreli aðýzlýk, günlük deðiþtirilen filtre üzerine karton aðýzlýk ve yalnýzca karton aðýzlýk sýrasý ile 31 (%78), 3 (%7) ve 6 (%15) kurumda kullanýlmaktaydý. 16 (%40) kurum kullanat burun mandalý, 24 (%60) kurum dezenfekte edilebilir burun mandalý kullanmaktaydý. Laboratuvarlarda kalibrasyon kurumlarýn 25 (%62)’inde günlük yapýlmakta, %15’inde kalibrasyon uyarýsý alýndýðýnda yapýlmaktaydý. 9 (%23) kurumda ise kalibrasyon þýrýngasý yoktu. Biyolojik kalibrasyon yapýlma oraný % 62’ idi. Test esnasýnda eldiven kullanýmý ile cihazlarýn günlük dezenfeksiyonun yapýlma oraný %67 idi. Teknisyenler arasýnda SFT ile ilgili bir eðitim programýna katýlma oraný %42, son iki yýl içerisinde temel yaþam desteði eðitimi alma oraný %50’dir. Sonuç: Türkiye’deki solunum fonksiyon laboratuvarlarýnýn kalite standartlarýný tam karþýlamadýðý görülmüþtür. Çalýþanlarýn eðitimlerinin tam olmamasý, kurs katýlýmlarýnýn düþük olmasý, SFT ile ilgili mesleki eðitimlere daha fazla yer verilmesi ve yöneticiler tarafýndan önemsenmesi gerektiðini göstermektedir. Kurumlar SFT laboratuvarlarý ile ilgili kalite dökümanlarýný oluþturmalýdýr.

Amaç: KOAH multisistemik bir hastalýktýr ve komorbid hastalýklarýn varlýðý KOAH morbiditesini etkilemektedir. Bu çalýþmada amacýmýz tiotropium kullanan KOAH hastalarýnda komorbidite sýklýðýný belirlemektir. Materyal ve Metod: 2013 yýlýnda Türkiye’de Reçete Bilgi Sistemi’nden alýnan verileri kullanýlarak ICD-10 taný kodlama sistemine göre reçetede bulunan tanýlar kaydedildi. Bulgular: Tiotropium reçetelenmiþ 877.040 reçetede toplam 1.957.223 taný olduðu saptandý. Baþlýca komorbiditeler %24,2 oraný ile kardiyovasküler hastalýklar, %16,9 ile gastrointestinal sistem hastalýklarý, %12,7 ile kas-iskelet sistem hastalýklarý, %9,4 ile endokrinolojik hastalýklar ve %6,4 diðer semptomlar olarak belirlendi.KOAH ile birlikte ilaç reçetelenen hastalarýn %16,2’sýnda hipertansiyon, % 8,9’unda Gastroözofajial reflü hastalýðý (GERH), %5,4’ünde miyalji, %4,6’sýnda diyabet, % 4’ünde aterosklerotik kardiyovasküler hastalýk, %3,6’sýnda peptik ülser, öne çýkan tanýlar olarak dikkati çekmektedir. Sonuç: KOAH ülkemizde komorbiditeleri yoluyla direkt ve dolaylý olarak ekonomik maliyeti giderek artan bir saðlýk sorunudur. Sorunlarýn çözülebilmesi için ulusal týbbi kayýt sistemleri kullanýlarak yapýlan epidemiyolojik çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

Wegener granülomatozu (WG), üst ve alt solunum yollarý, böbrekleri ve çeþitli organlarýn granülomatöz vasküliti ile karakterize nadir bir hastalýktýr. WG hastalýðýn ismi Polianjitis ile seyreden granülomatozis (GPA) olarak deðiþtirildi. Akciðer grafisindeki yaygýn kaviter lezyonlarý, malignite ve tüberküloz ile radyolojik olarak ayýrýcý tanýya girmesi nedeniyle hastaya bronkoskopi yapýldý. Her ne kadar c-ANCA pozitifliði sýk görülse de bizim vakamýz gibi immünsüpresif tedavi alan hastalarda negatif olabilir. WG (GPA) tanýsý klinik semptomlar ve histopatolojik bulgular taný önemli olsa da ANCA özgünlüðü hastalýðýnýn sonuçlarýný tahmin yardýmcý olur. Klinik, radyolojik bulgularý ve tedavisi sonrasý klinik ve radyolojik düzelme olan hasta WG (GPA) olarak kabul edilerek takip edildi.

Göðüs duvarýnda fibromatozis veya desmoid tümör, nadir görülen ve metastatik bir potansiyele sahip olmayan yumuþak doku tümörüdür. Ancak lokal olarak agresif ve infiltratif bir büyüme paterni gösterdiðinden, tam olarak eksize edildiðinde bile lokal rekürrense karþý yüksek bir eðilim ile karakterizedir. Bu çalýþmada kliniðimizde fibromatozis dolayýsýyla daha önce opere olan ve 18 ay sonra nüks ile kliniðimize baþvurarak tekrar opere edilen 54 yaþýndaki erkek hasta sunulmaktadýr. Nüks nedeniyle yapýlan ikinci operasyonda lezyon, göðüs duvarýný tam kat olarak infitre ettiðinden dört kosta ile beraber anblok rezeke edildi. Bu çalýþma dolayýsýyla, fibromatozisin komplet cerrahi eksizyon uygulansa bile lokal olarak nüks edebileceðine dikkat çekmek istedik.

Subakut invaziv aspergillozis, baðýþýklýk sistemi hafif baskýlanmýþ veya enfeksiyona zemin hazýrlayan diyabetes mellitus, alkolizm, KOAH gibi kronik hastalýklarda görülebilen fungal bir akciðer enfeksiyonudur. Hastalýðýn prognozu genellikle invaziv aspergillozis kadar kötü seyretmemektedir. Aspergillus, invaziv özelliði nedeniyle kendisi kaviteleþen konsolidasyonlara neden olabileceði gibi var olan kavitelere de yerleþebilir. Öte yandan pulmoner tromboemboli de akciðerde nadiren kaviter lezyona neden olabilen vasküler bir hastalýktýr. Altmýþ sekiz yaþýnda, bilinen KOAH ve diyabetes mellitus tanýlarý olan hasta, dýþ merkezde pnömoni nedeniyle yoðun bakýmda yatan ve yatýþ esnasýnda geniþ spektrumlu antibiyotik kullanan ancak taburculuktan bir hafta sonra nefes darlýðýnda artýþ, balgam miktarýnda artýþ ve kötü kokulu balgam nedeniyle hastanemize baþvurdu. Hastada pulmoner tromboemboliden yaklaþýk iki ay sonra kaviter enfarkt alanýnda ortaya çýkan subakut invaziv aspergilloz ile uyumlu bulgular mevcuttu. Hastanýn, pulmoner tromboemboliye sekonder geliþen kaviter lezyonda aspergillus enfeksiyonu geliþmesi ve bu farklý birliktelik nedeniyle olgumuzun literatür eþliðinde sunulmasý planlandý.

Akciðer kanseri tüm dünyada en sýk görülen kanser türüdür ve yüksek mortalite oranýna sahip olmasý nedeni ile önemli bir halk saðlýðý problemidir. Geliþen taný modalitelerine raðmen akciðer kanseri genellikle ileri evrede ve uzak organ metastazlarý ile baþvurmaktadýr. Akciðer kanserlerinde uzak organ metastazlarý sýklýkla kemik, beyin, karaciðer ve surrenale olmaktadýr. Oral kavite metastazlarý literatürde çok nadirdir. Lezyonlarýn hemen hepsinde oral kavite kemik yapý tutulmaktadýr. Kliniðimizde evre 4 akciðer adenokarsinomu tanýsý ile takip edilen 55 yaþýnda erkek hasta takip ve tedavisinin dördüncü ayýnda aðýz içinde kanamalý, aðrýlý, egzofitik kitle lezyonu ve çiðneme zorluðu ile baþvurdu. Oral kaviteden yapýlan eksizyonel biyopsi sonucu adenokarsinom metastazý olarak geldi. Olgumuz diþeti metastazýnýn nadir görülmesi nedeni ile sunuldu.

Kanserlerin yüz cildine metastazý %0.5’ten azdýr ve sýklýkla malign melanom etyolojilidir. Farklý tiplerdeki akciðer kanserlerinin cilt metastazý ise olgularýn %1.5-2.6’sýnda görülmektedir. Akciðer kanserinin tüm histolojik tipleri cilde metastaz yapabilir. Cilt metastazlarý bazen akciðer kanserinin ilk belirtisi olabilir. Bazen de takip sýrasýnda ortaya çýkabilir. En sýk göðüs, karýn, kafa ve boyuna metastaz görülür. Cilt metastazlarý genellikle multipl nodüller þeklinde karþýmýza çýkarlar. Kötü prognoz göstergesidirler. Soliter cilt lezyonlarýnýn tedavisi tek baþýna cerrahi veya kemoterapi ya da radyoterapi ile kombine cerrahidir. Yüz cildine metastaz yapmýþ iki akciðer kanseri olgumuzu, özellikle sigara içenlerde her cilt lezyonuna “akciðer kanseri metastazý olabilir mi” kuþkusuyla yaklaþýlmasý gerektiðini vurgulamak için sunuyoruz.