Tromboembolik hastalık kanser hastalarında mortalite ve morbiditeyi etkileyen önemli faktörlerden biridir. Kanser hastalarında ikinci sıklıkta ölüm nedeni trombozdur. Çalışmamızda akciğer kanseri tanısı konan hastalarda tanı anında alt ekstremite derin ven trombozu görülme sıklığının renkli doppler ultrasonografi ile saptanması amaçlandı. Akciğer kanseri tanısı alan 50 hasta semptomlar, eşlik eden hastalık, venöz tromboemboliye predispozisyon yaratan durumlar açısından sorgulandı. Radyolojik, bronkoskopik ve sitopatolojik özellikleri tespit edildi. Evreleri, tedavi rejimleri ve metastaz yerleri saptandı. Toplam 16 hastada eşlik eden hastalık tespit edildi. Bir hasta kolon tümörü nedeniyle opere olmuştu. Dördü kadın, ikisi erkek olmak üzere 6 hastanın dışında tüm hastalar sigara içiyordu. Koagülasyon testleri 8 hastada bozulmuştu. 15 hastada trombositoz saptanırken sadece bir hastada polisitemi saptandı. Arteryel kan gazlarında; 17 hastada hipoksi, 8 hastada hiperkapni gözlendi. Patolojik olara k 10 hasta küçük hücreli, 38 hasta küçük hücreli dışı akciğer kanseri, 2 hasta ise indiferan karsinom tanısı aldı. Bir hasta evre IIA, 2 hasta evre IIB, bir hasta evre IIIA, 22 hasta evre IIIB ve 14 hasta evre IV olarak değerlendirildi. Çalışmada yer alan tüm hastalara alt ekstremite renkli doppler ultrasonografi incelemesi yapıldı; hepsinde bilateral alt ekstremite derin venöz sistemi patent olarak izlendi, tromboze görünüm saptanmadı. Bu çalışmada, henüz tedavi uygulanmamış olan akciğer kanserli hastalarda derin ven trombozunun klinik bulguları olmadan, rutin olarak tarama amaçlı alt ekstremite renkli doppler ultrasonografi incelemesinin gerekli olmadığı sonucuna varıldı. Bu konuda daha geniş hasta gruplarında yapılan çalışmalara gerek vardır.

Thromboembolic disease is one of the important factors affecting mortality and morbidity in cancer patients. Thrombosis is the second cause of mortality in lung cancer. In this study, it was purposed to determine the incidence of lower extremity deep venous thrombosis in patients with lung cancer at the time of diagnosis by color doppler ultrasonography. Fifty patients, who had been diagnosed as lung cancer, were selected randomisely regardless of clinical symptoms. Cases were asked about factors enhancing risk of thrombosis; comorbidity, history of drugs, operations, smoking, thromboembolic diseases. Cases had comorbidity 32%, history of smoking 88%, history of operation 2%, abnormal coagulation tests 16%, thrombocytosis 30% and polycytemia 2%. In analysis of arteriel blood gases cases exhibited hypoxemia 34%, hypercapnia 16%. In histopathologic examination of bronchoscopic or transthorasic biopsy materials cases were classified as small cell lung cancer 20%, nonsmall cell lung cancer 76% and indifferent carcinoma 4%. In order to determine the stage of the disease, vascular and mediastinal involvement were investigated by thorax computed tomography or magnetic resonans imaging, metastases were investigated by abdominal tomography or ultrasonography. Stage IIA was 2%, stage IIB was 4%, stage IIIA was 2%, stage IIIB 44 % and stage IV was 28%. Lower extremity color doppler ultrasonography exhibited that bilaterally lower extremity deep venous systems were found to be intact in all cases, no thrombosis was shown. In this study it was concluded that searching of lower extremity by color doppler ultrasonography routinely was not necessary in absence of clinical features of deep venous thrombosis. Further researches are needed in wider patient populations about this subject.

Son zamanlarda yapılan pek çok çalışmada, serum Laktat Dehidrogenaz (LDH) düzeyinin prognozu kötü ve ileri evre akciğer kanserinde yüksek bulunduğu ve prognostik faktör yönünden kullanılabileceği bildirilmiştir. Bizim çalışmamızın amacı akciğer kanserli olgularda serum LDH düzeyi ile tümörün boyutları ve evresi arasında korelasyonu belirlemekti. ‚alışmaya histopatolojik olarak akciğer kanseri tanısı konan 110 olgu alındı. Tedavi öncesi serum LDH düzeyi, tümörün boyutları, TNM evresi belirlendi. İstatistiksel olarak LDH düzeyi ile tümörün boyutu ve evresi arasında anlamlı korelasyon saptanmadı. Tümörün hacmi ile hastalığın prognozu yönünde yapılacak ileri çalışmalara gereksinim olduğunu düşünüyoruz.

Currently studies showed that serum lactat dehydrogenase (LDH) levels was increased in patients with poor prognose and it could use as a prognostic factor in advanced lung cancer. In our study we aimed to examine the serum LDH level in 110 cases with lung cancer and to define the relationship between tumour dimension and stage. In our study statistically we revealed that serum LDH levels didn't differ according to tumour dimension and stage. We think that further controlled studies that will use survival and tumour volume are necessary.

KOAH'lı olgularda medikal tedaviye ilaveten uygulanan destek tedavilerinden en önemlisi solunum fizyoterapisidir. Bu çalışmanın amacı, orta-ağır şiddette hava yolu obstrüksiyonu olan olgularda medikal tedaviye ilave edilen solunum fizyoterapisinin solunum fonksiyon testleri ve arteryel kan gazı değerleri üzerine etkisini araştırmaktır. Eylül 2001-Ekim 2002 tarihleri arasında kliniğimizde akut atak nedeniyle yatarak tedavi gören, orta-ağır şiddette hava yolu obstrüksiyonu gösteren 90 olgu çalışmaya alındı. Kontrol grubuna (45 olgu) 14 gün sadece medikal tedavi, çalışma grubuna (45 olgu) medikal tedaviye ilaveten solunum fizyoterapisi uygulandı. ‚alışma ve kontrol grubundaki olgular arasında yaş, cinsiyet, sigara içimi öyküsü, KOAH öyküsü, başlangıç fonksiyonel ve arteryel kan gazı değerleri, aldıklar ı tedavi süresi yönünden fark yoktu. ‚alışma ve kontrol grubunda 1. ve 14. günlerde elde edilen fonksiyonel ve arteryel kan gazı değişimleri karşılaştırıldığında FEF25-75(lt,%) ve PEF (lt,%) değerlerinde çalışma grubu lehine anlamlı fark izlendi (P<0.05). Sonuç olarak, akut atak nedeniyle hastanede yatan orta ve ağır şiddette hava yolu obstrüksiyonu gösteren olgulara medikal tedaviye ilaveten solunum fizyoterapisi uygulandığında FEF25-75(lt,%) ve PEF (lt,%) parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı düzelmeye ilave olarak çalışma süresince tedaviye fizyoterapinin eklenmesiyle olgularda gözlemlediğimiz subjektif düzelmeler solunum fizyoterapisinin öneminin göstergesidir diyebiliriz.

In chronic obstructive pulmonary disease(COPD), one of the most important treatments which supports medical treatment is respiratory physiotherapy. The aim of this study is to investigate the effect of respiratory physiotherapy on respiratory function tests and arterial blood gases of cases with moderate or severe obstructive airway disease. Ninety cases with moderate or severe obstructive airway disease who were hospitilised because of acute attack between september 2001-october 2002 involved in this study. Control group consisted of 45 cases who were given only medical treatment for 14 days. Study group also consisted of 45 cases who were given medical treatment together with respiratory physiotherapy. There was no statistical difference between case and control group for age, sex, smoking history, COPD history, functional and arterial blood gas parameters at the begining of the treatment and duration of treatment. When functional and arterial blood gas parameters which were taken 1st and 14th days of the treatment compared for the case and the control group, there was statistical difference for FEF25- 75(lt,%) and PEF(lt,%) in favor of study group (p<0,05). In conclusion, elevation of FEF25-75(lt,%) and PEF(lt,%) values with respiratory physiotherapy in addition to medical treatment in moderate or severe obstructive pulmonary disease who were admitted to hospital because of acute attack together with subjective improvement indicate the effect of respiratory physiotherapy.

Bakteriyolojik v e patolojik tanı olmadan uygun klinik, laboratuar ve radyolojik veriler nedeniyle, olası tanılar dışlandıktan sonra, tüberküloza yönelik medikal tedavi başlanıp yanıt alınması tüberküloz (Tb) tanı yöntemlerinden biridir. Ocak 1997 - Aralık 2000 yılları arasında 872 tüberküloz olgusundan yayma negatif ve tüberküloz tedavisi uygulanan 73 (%8.4) olgu çalışmaya alındı. Tümü erkek olan olgularımızın yaş ortalaması 39.5 (17-74) ve en sık saptanan semptomlar öksürük, kilo kaybı, gece terlemesi, göğüs ağrısı ve hemoptizi idi. Ortalama eritrosit sedimentasyon hızı 60.1 mm/h idi. Tüberkülin deri testi 65 olguda değerlendirildi; 51'inde müspet bulundu. Posteroanterior akciğer radyogramlarında olguların 33'ünde bilateral tutulum 32'sinde bronkojen yayılım, 29'unda konsolidasyon, 22'sinde kavite saptandı. Toraks yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi (YRBT) incelemesi yapılan ellidokuz olgunun 35'inde lezyonlar ın özellikleri ve yaygınlığı açısından akciğer radyogramıa göre daha fazla bulgu saptandı. Ellibeş olguya fiberoptik bronkoskopi uygulandı. Empirik tb tedavisi başlama kararı vermeden önce olgu başına balgam, bronş aspirasyonu, bronkoalveolar yıkama suyu ve postbronkoskopik balgam gibi örneklerde homojenizasyon yöntemiyle asido-rezistan basil (ARB) bakı sayısı ortalama 4.9 (3-7) idi. Tedavi altındaki olguların 62'sinde klinik radyolojik iyileşme, 24'ünde aynı zamanda kültürde ARB olumluluğu da saptandı. Klinik, laboratuar ve radyolojik verilere dayanarak doğru Tb tanısı koyabilme oranımız %85 olarak hesaplandı.

One of the diagnostic methods of tuberculosis is getting response after starting medical treatment due to clinical, laboratory and radiological data, without bacteriological and pathological diagnosis after all possible diagnoses are excluded. Between January 1997 - December 2000, among 872 tuberculosis cases, only 73 (8.4%) cases have taken into this study who was smear negative and got tuberculosis treatment. Our all cases were men and their median age was 39.5 (17-74). The most frequent symptoms were cough, the loss of weight, night sweating, chest pain, and haemoptysis. The average erythrocyte sedimentation rate was 60.1 mm/h. Tuberculin skin test has been evaluated in 65 cases, and it's found positive for 51 cases. On posteroanterior chest radiograms, 33 cases had bilateral involvement, 32 cases had bronchogenic spread, 29 cases had consolidation and 22 cases had cavities. Compared to chest radiogram, more findings have been observed on 35 out of 59 cases who had thorax high resolution computerized tomography in terms of the features of lesions and their prevalence. Fiberoptic bronchoscope has been applied to 55 patients. Before making the decision of starting empirical tuberculosis treatment, through homogenization style, in each case acide fast bacille (AFB) investigation number average was 4.9 (3-7), in such samples like sputum, bronchial aspiration, bronchoalveolar washing fluid and post bronchoscope sputum. Sixty-two cases had clinical and radiological recovery on first or second months of treatment, in the meantime AFB positiveness has been found in the culture of 24 patients. On the basis of clinical, laboratory, and radiological data, our accuracy rate calculated 85% in terms of diagnosing tuberculosis.

Kronik nekrotizan pulmoner aspergillozis genellikle var olan akciğer hastalığı veya immun sistem bozukluğu nedeniyle meydana gelen lokal savunma bozukluğu olan hastalarda görülen subakut bir enfeksiyondur. Altmış bir yaşında KOAH tanısı olan erkek hasta siyanoz, ilerleyici dispne ve balgam çıkarma yakınması ile başvurdu. İki hafta süreli geniş spektrumlu antibiotik, bronkodilatatör ve steroid tedaviye rağmen semptomları ilerledi. Göğüs radyografisi ve BT'de sol alt lob superior segmentte infiltrasyon görüldü. 1 ay içinde klinik durumu bozuldu ve aynı dönemde çekilen BT'de sol alt lobda miçetoma içeren kavite ve plevral efüzyon görüld ü. Bronşial lavaj ve balgam kültüründe Aspergillus sp. üredi ve malignite saptanmadı. Başlanan Amfoterisin B lipid kompleks tedavisi ile tedaviden 1 ay sonra klinik ve radyolojik bulgularda düzelme saptandı. Tedaviye İtrakonazol ile devam edildi, başlangıç semptomları geriledi ve radyografik düzelme devam etti. Olgumuzu erken tanınıp tedavi edilmiş olması ve tedavinin başarılı olması nedeniyle literatür eşliğinde sunduk.

Chronic necrotizing pulmonary aspergillozis is a subacute infection most commonly seen in patients with altered local defense due to preexisting pulmonary disease or in patients with risk factors that alter systemic immune status. A sixtyone-year-old male patient diagnosed with COPD presented cyanosis, worsening dyspnea and sputum production. Despite two weeks of broad-spectrum antibiotic, bronchodilatator and steroid therapy, his symptoms progressed. His chest radiograph and CT scan revealed an infiltration at superior segment of left lower lobe (LLL). In 1 month, his clinical condition deteriorated and subsequent CT scan showed cavitiy in LLL with mycetoma and pleural effusion. Aspergillus sp. grew in bronchial washing and sputum cultures and cytology revealed no malignancy. After 1 months of treatment with amphoterisin B lipid complex (ABLC), clinic and radiographic findings improved significantly. Therapy continued with itraconazole, during 3 months and his initial symptoms resolved and radiographic improvement is continued. We report this case as he was early diagnosed and treated successfully by reviewing the literature.

18 yaşında erkek olgu yedi ay önce nefes darlığı ve göğüs ağrısı yakınması ile başvurduğu kalp damar cerrahisi kliniğinde yapılan ekokardiografide sağ ventrikülde kist hidatik ile uyumlu 8x10 cm boyutunda kist saptanarak opere edilmiş. Postoperatif albendazol tedavisini bir ay kullanan olgu ilacını kesmiş. Nefes darlığı ve öksürük yakınması tekrarlayan olgu hastanemize başvurdu. Çekilen PA akciğer radyogramında bilateral multipl nodüler lezyonlar saptandı. Pozitif ELISA testi, BT görüntüsü ile akciğer kist hidatiği düşünüldü. Olguya albendazol tedavisi başlandı. Kontrol radyogramında belirgin regresyon saptandı. Olguyu nadir görülen kalp tutulumu olması yanısıra buradan hematojen yolla akciğerde kist hidatiklerle ortaya çıkması nedeniyle sunduk.

18-year-old male who admitted to cardiovascular surgery clinic seven month ago with dyspnea and chest pain was diagnosed to have a 8x10 cm cyst hydatid in the right ventricle in echocardiography and was operated. After postoperative albendazol treatment for one month, he discontinued his medication. He was admitted to our hospital with augmented symptoms. Bilateral multiple nodulary lesions were found in X-rays. Multiple cyst hydatid was considered due to positive ELISA test and confirming CT image. The patient is treated with albendazole. The patient was clinically treated.We reported this case because of the rare cardiac involvement and hematogeneously seeded multiple lung nodules.

22 yaşında erkek olgu, göğsünün sol ön yüzünde 2 ay önce başlayan, giderek artan ağrı ve şişlik yakınması ile başvurdu. Toraks BT'de sol hemitoraks ön yüzünde pektoral kas arkasında yer alan, iyi sınırlı,posterior kesimde subplevral alana doğru uzanan, yağ dokusunda ve kemiklerde invazyon oluşturmayan kistik bir lezyon saptandı. Öncelikle, abse ve hematom düşünülen hastanın transtorasik ince iğne biyopsisi ile, tanı sağlanamadı. Abse duvarından yapılan biyopsi sonucu, nekrotizan granülomatöz inflamasyon olarak geldi. Aspire edilen pürülan materyalin kültüründe, asido-rezistan basil (ARB) pozitif bulundu. Göğüs duvarında tüberkuloz soğuk absesi nadir görüldüğünden, olgu, literatür bilgileri eşliğinde sunuldu.

22 years old male patient applied with gradually increasing pain and swelling on the anterior wall of the left hemithoraks which was started two months ago. Cystic lesion which was well-bordered, on the anterior wall of the left hemithorax, behind pectoral muscle, reaching subpleural area posteriorly seen on Thorax CT. There was no invasion to fat tissue and bone. Initially, abscess or hematom thought but transthoracic fine needle aspiration had not given any diagnosis. True-cut biopsy from abscess wall gave the diagnosis of necrotizan granulomatous inflamation. Asido-resistan bacilli (ARB) was positive for the culture of purulan material which was aspirated from abscess. Because, tuberculous cold abscess of the chest wall is rarely seen, we presented the case with literature.

Desmoid tümörler, iyi diferansiye kollajenöz fibroblastlar ın yalancı bir kapsül ile inflitratif büyümesi olarak tanımlanabilir. Fibrositler, fasya ve muskulo-aponörotik yapılardan gelişebilirler. Bu tümörlerin, benign karakterli olmalarına karşın, agresif davranışları nedeni ile malign tümörler gibi tedavi edilmeleri gerekliliği önemlidir. Göğüs ön duvarında yerleşmiş ve geniş lokal eksizyon ve radyoterapi ile tedavi edilmiş bir desmoid tümör olgusu literatür verileri ile tartışılmıştır.

Desmoid tumor can be defined as a pseudoencapsulated infiltrative growth of well-differentiated collagenous fibroblasts and fibrocytes arising either in fascia or musculoaponeurotic structures. These tumors must be treated like malignant tumors, because of their agressif behaviors, against that is benign character. A desmoid tumor, localized in anterior chest wall and treated by wide local excision and radiotherapy, discussed with literature.