Plevral efüzyon gö ðüs hastalýklarý pratiklerinde sýk karþýlaþýlan problemlerden biridir. Bu çalýþmada kliniðimizde yatýrýlarak izlenilen plevral efüzyonlu hastalarda etyoloji ve taný yöntemlerini incelemeyi planladýk. Trakya Üniversitesi Týp Fakültesi Göðüs Hastalýklarý Kliniði'nde 1992-2007 tarihleri arasýnda plevral efüzyon tetkik nedeniyle yatýrýlarak izlenilen 558 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalarýn 227'si (%40.6) malignite, 168'i (%30.1) tüberküloz plörezi, 89'u (%15.9) parapnömonik efüzyon, 14'ü (%2.5) konjestif kalp yetmezliði olarak deðerlendirildi. Kýrk beþ hastaya ise (%8.1) taný konulamamýþtý. Plevral efüzyonlu hastalarýn 137'sine (%24.6) plevra biyopsisi, 98'ine (%17.6) bronkoskopi, 8'ine (%1.4) video torokoskopi ile taný konulmuþtu. On dört (%2.5) hasta önerilen invaziv giriþimi kabul etmemiþti. Malignite olarak izlenilen 227 hastanýn 188'ine (%82.8) invaziv giriþimler ile taný konuldu. On dokuzuna (%8.4) uygulanan invaziv iþlemler ile taný konulamamýþtýr, yirmi (%8.8) hastaya ise invaziv iþlem uygulanamamýþ olup deðerlendirilmeleri klinik ve radyolojik olarak yapýlmýþtý. Kliniðimizde takip edilen plevral efüzyonlu hastalarýn yaklaþýk %70'i malignite ve tüberküloz tanýsý almýþtý. Bu nedenle özellikle üçüncü basamak saðlýk kurumlarýnda ileri yaþta efüzyonlu hastalarda ön planda malignite, genç yaþ grubunda ise öncelikle tüberküloz plörezi düþünülmesi gerektiðini bir kez daha vurgulamak istedik.

Günümüzde ciddi saðlýk sorunlarýndan biri olan pulmoner tromboemboli de (PTE) hýzlý taný ve tedavi ile mortalite oldukça azalmaktadýr. Kliniði özgül olmayan bu hastalýðýn tanýsýnda klinik, radyolojik ve laboratuvar bulgularýnýn birlikte deðerlendirilmesi gereklidir. Çalýþmamýzda PTE nedeni ile kliniðimizde interne edilen 65 hastanýn klinik, radyolojik ve laboratuar bulgularý incelendi. Tüm olgularda PA akciðer grafisi, arter kan gazlarý (AKG) ve D-dimer, ventilasyon perfüzyon (V/Q) sintigrafisi 61 (%93), alt ekstremite venöz Doppler ultrasonografi (USG) 39 (%60), toraks bilgisayarlý tomografisi (BT) 28 (%43) olguda bakýldý. Yaþ ortalamasý 51.4±14.5 (27-78) yýl olan, 65 (41 erkek, 24 kadýn) hastanýn semptom süresi 9.4±9.2 (1-35) gündü. En sýk görülen semptom ani baþlayan nefes darlýðý (%92) idi. PTE için risk faktörü %83 (54/65) oranýnda görüldü. En sýk radyolojik bulgular; lineer atalektazi %81 (53/65), diafragma elevasyonu %75 (49/65) iken, V/Q sintigrafisi %75 (46/61) yüksek, %12 (7/61) orta, %13 (8/61) düþük olasýlýklý deðerlendirildi. Doppler USG de; %64 (25/39) olguda akut ve subakut trombüs saptandý. Düþük ve orta olasýlýklý V/Q sintigrafisi olan olgularýn hepsinde yüksek klinik olasýlýk ve yüksek D-dimer düzeyi mevcuttu. Olgularýmýz invazif olmayan yöntemlere dayalý algoritma ile PTE tanýsý konularak tedavi edilmiþtir.

Soliter pulmoner nodül (SPN); yuvarlak, 1-3 cm boyutlu, atelektazi veya lenfadenopati bulunmayan soliter lezyonlar için kullanýlýr. Olgularýn %30-80Õinde malignite olmasý ve sýk görülmesi nedeniyle erken taný ve tedavi çok önemlidir. 1999-2009 yýllarý arasýnda klinik ve radyolojik olarak SPN tanýsý ile opere edilen 107 olguyu kapsayan bu çalýþmada, hastalar klinik ve operatif yöntemler açýsýndan retrospektif olarak incelendi. Olgularýn 74'ü erkek (%69), 33'ü kadýn (%31) idi. En sýk uygulanan cerrahi yöntem wedge rezeksiyon olup malign olgu sayýsý 55 (%51.4) idi (39 bronþ karsinomu, 16 metastaz). Çalýþmamýzda mortalite yoktu. SPN'de cerrahi, taný ve tedavi amaçlý uygun bir seçenektir.

Akciðer kanserinde hastalarýn %90'dan fazlasý semptomatiktir ve bu semptomlar tümörün lokal, bölgesel, metastatik veya sistemik etkileri ile ortaya çýkmaktadýr. Bu çalýþmada akciðer kanserli hastalarýn teþhis anýndaki semptomlarýnýn ve bunlarýn sýklýklarýnýn ortaya konmasý amaçlanmýþtýr. Kasým-1998 ile Mayýs-2009 tarihleri arasýnda klinik ve poliklinikte teþhis koyulan akciðer kanserli hastalarðn kayýtlarý retrospektif olarak gözden geçirildi. Hastalarýn cinsiyeti, yaþý, histolojik / histopatolojik tümör hücre tipi ve hekime ilk baþvuru anýndaki semptomlarý sorgulandý. Çalýþmaya 3383 (%95,4)'ü erkek, 164 (%4.6)'sý kadýn, toplam 3547 hasta alýndý. Hastalarýn yaþ ortalamasý 61.3 (25-94) yýl idi. Hastalarýn 3490 (%98.4)'üne histolojik / histopatolojik olarak ve 57 (%1.6)'sýna radyolojik görünüm ile teþhis konulmuþtu. Hastalarýn 3524 (%99.35)'i teþhis anýnda semptomatik olup, 23 (%0.65)'i rutin tarama veya baþka bir sistem hastalýðý incelemesi sýrasýnda fark edilen asemptomatik hastalar idi. Hastalarda en sýk saptanan semptomlar öksürük (%51.6), göðüs aðrýsý (%44.2), nefes darlýðý (%34.8), balgam çýkarma (%21), kilo kaybý (%19), hemop tizi (%14.1), halsizlik (%12.7) ve iþtahsýzlýk (%10.7) idi. Hastalarýn %0.65'i asemptomatik idi. Akciðer kanserli hastalarý teþhis öncesinde hekime baþvurmaya zorlayan semptomlar diðer solunum sistemi hastalýklarýnda da sýkça görülen ve akciðer kanserine özel olmayan öksürük, göðüs aðrýsý, nefes darlýðý ve balgam çýkarma gibi semptomlardýr. Hastalarýn çok küçük bir kýsmý asemptomatik olup, rutin tarama veya baþka bir sistem hastalýðý incelemesi sýrasýnda fark edilmektedir.

Týrnaktaki kýnanýn pulse oksimetre ile ölçülen oksijen saturasyonuna etkisini araþtýrmayý amaçladýk. Prospektif olarak 40 hasta incelendi. Tümü kadýn olan çalýþma populasyonunun yaþ ortalamasý 40±17 (14-77) yýl idi. Hastalarýn hepsinde týrnaðýn tamamýný kaplayan kýna mevcuttu. Hastalardan radial kan gazý alýndý ve eþzamanlý olarak pulse oksimetre ile oksijen saturasyonu ölçüldü. Tüm ölçümler oda ýsýsýnda yapýldý ve ayný kan gazý cihazý ve pulse oksimetre cihazý kullanýldý. Kan gazý cihazý ile ölçülen oksijen saturasyonu ortalamasý 96.8±1.3, pulse oksimetre ile ölçülen ortalama deðer ise 96.3±1.6 olarak bulundu. Bu ölçümler arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark saptanmadý (p=0.157). Bu çalýþmamýz doðrultusunda kýnanýn pulse oksimetre ile ölçülen oksijen saturasyonunda major bir hataya neden olmadýðý ve parmakta kýna olmasý durumunda da parmaktan pulse oksimetre ölçümünün güvenle kullanýlabileceði sonucuna vardýk.

Radyasyonun sebep olduðu s arkomlar nadir görülen geç komplikasyonlardýr. Genellikle tedaviden 5-10 yýl sonra geliþir. Radyasyonun yol açtýðý solid tümörlerin Hodgkin hastalýðý, meme kanseri ve prostat kanseri tedavisi için radyoterapi alan hastalarda görüldüðü rapor edilmiþtir. Bununla birlikte akciðer kanserinin radyoterapi ile tedavisinin ardýndan geliþen sarkom vakalarý literatürde sayýlýdýr. Skuamöz hücreli akciðer karsinomu tanýsý ile pnömonektomi ameliyatý yapýlmýþ, radyoterapi uygulanan ve bu tedaviden 15 yýl sonra sað omuz aðrýsý ile baþvuran hastanýn, bilgisayarlý toraks tomografisinde pnömonektomi lojunda kalsifiye kitle lezyon saptandý. Transtorasik true-cut biyopsi sonucu sarkom olarak rapor edildi. Bu vakayý, pnömonektomi lojunda radyoterapiye sekonder sarkom geliþmesi ve nadir görülmesi sebebi ile yayýnlamayý uygun gördük.

Malign fibröz histiositom (MFH) nadiren göðüs duvarý bölgesinden kaynaklanýr. Lokal nüks ve uzat metastaz oranÝ oldukça yüksektir. Bu çalýþmada, sað skapular bölge cilt altý yumuþak dokusundan köken alan MFH olgusu sunulmaktadýr. Tümör üzerindeki cilt ile birlikte en-blok rezeke edildi. Frozen inceleme sonucunun malign, muhtemelen sarkom, ve cerrahi sýnýrlarýn salim olarak bildirilmesi üzerine oluþan defekt sað uyluk lateralinden alýnan kýsmi kalýnlýkta deri grefti ile rekonstrükte edildi. Histopatolojik inceleme sonucu 18x14x7cm boyutlarýnda pleomorfik tip malign fibröz histiositom olarak bildirildi. Cerrahi sýnýrlarda tümör izlenmedi. Adjuvan radyoterapi uygulandý. Hasta postoperatif beþinci ayda nükssüz olarak izlenmektedir. Bu çalýþmadaki olgu, bu tümörün göðüs duvarý bölgesinden nadir olarak kaynaklanmasý ve oldukça büyük boyutlara ulaþmasý nedeniyle sunulmaktadýr.

irmibir yaþýnda erkek hasta sað yan aðrýsý yakýnmasý ile hastanemize yatýrýldý. Hastanýn çekilen P/A akciðer grafisinde sað kostofrenik sinüs küntlüðü saptandý. Toraks ultrasonografi (USG) ile plevral efüzyonun yeri iþaretlenmesine raðmen plevral ponksiyon ile sývý alýnamadý. Bir ay sonra hastada sað lateral göðüs duvarýnda þiþlik geliþti. Toraks USG eþliðinde lezyona ponksiyon yapýldý. Yaklaþýk 5 cc apse alýndý. Mikrobiyolojik incelemede asidorezistan basil (ARB) saptandý. Daha sonra ARB kültürü pozitifdi. Altý aylýk dörtlü antitüberküloz tedavi sonrasý lezyon kayboldu. Tüberküloz soðuk absesi tanýsý konan olgu, nadir görülmesi nedeniyle literatür eþliðinde tartýþýldý.

Anti-TNF-? antikor tedavisi için günümüzde onaylanmýþ endikasyonlar artmaktadýr. Bu tedavinin yan etkilerinden biri de latent tüberküloz enfeksiyonun reaktivasyonudur. Olgumuz 49 yaþýnda bayan hasta 15 yýldýr ankilozan spondilit tedavisi görmekte olup. 2003 yýlýndan bu yana TNF-? ?bloker (infliximab) tedavisi kullanmaktaydý. 2003 yýlýndaki tüberkülin deri testi ölçümünün 11 mm olmasý nedeniyle 9 ay süreyle izoniazid proflaksisi almýþtý. Beþ yýl sonra konsulte edilen hastada plöretik göðüs aðrýsý mevcuttu. Akciðer grafisinde parankim normal olup solda plevral efüzyon mevcuttu. Torasentezle alýnan eksuda niteliðindeki sývýda adenozin deaminaz düzeyi 125 U/L olarak saptandý. Baþlanan dörtlü anti tüberküloz tedavi sonrasý birinci ayda çekilen kontrol toraks BT'de plevral efüzyonda tam düzelme izlendi. Tedaviye yanYt alYnan hasta TNF-? bloker tedavisine sekonder geliþen tüberküloz plörezi olarak taný aldý. Ýzoniazid proflaksisi almýþ olmasýna raðmen tüberküloz plörezi geliþen olgumuzu literatürlerde ender rastlanmasý ve izoniazid proflaksisi alan adenohastalarda da tüberküloz reaktivasyonu olabileceðini ve bunun plevral efüzyon þeklinde ortaya çýkabileceðini göstermesi bakýmýndan sunmayý uygun bulduk.

Swyer James ya da Mc Leod Sendromu; unilateral hiperlüsen akciðer, hacim kaybý, mediastinal þift ve etkilenen tarafta daha küçük hiler gölge izlenmesi ile karakterize nadir bir hastalýktýr. Pulmoner emboli, perfüzyon bozukluðu yapan diðer hastalýklar ve efor dispnesi yapan bazý hava yolu hastalýklarý ile karýþabilir. Bir kaç yýldýr baþka merkezlerde astým tanýsý ile takip edilen 41 yaþýnda kadýn olgu Swyer James Sendromu tanýsý ile literatür bilgileri eþliðinde tartýþýldý.