Plevral efüzyon gö ğüs hastalıkları pratiklerinde sık karşılaşılan problemlerden biridir. Bu çalışmada kliniğimizde yatırılarak izlenilen plevral efüzyonlu hastalarda etyoloji ve tanı yöntemlerini incelemeyi planladık. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Kliniği'nde 1992-2007 tarihleri arasında plevral efüzyon tetkik nedeniyle yatırılarak izlenilen 558 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların 227'si (%40.6) malignite, 168'i (%30.1) tüberküloz plörezi, 89'u (%15.9) parapnömonik efüzyon, 14'ü (%2.5) konjestif kalp yetmezliği olarak değerlendirildi. Kırk beş hastaya ise (%8.1) tanı konulamamıştı. Plevral efüzyonlu hastaların 137'sine (%24.6) plevra biyopsisi, 98'ine (%17.6) bronkoskopi, 8'ine (%1.4) video torokoskopi ile tanı konulmuştu. On dört (%2.5) hasta önerilen invaziv girişimi kabul etmemişti. Malignite olarak izlenilen 227 hastanın 188'ine (%82.8) invaziv girişimler ile tanı konuldu. On dokuzuna (%8.4) uygulanan invaziv işlemler ile tanı konulamamıştır, yirmi (%8.8) hastaya ise invaziv işlem uygulanamamış olup değerlendirilmeleri klinik ve radyolojik olarak yapılmıştı. Kliniğimizde takip edilen plevral efüzyonlu hastaların yaklaşık %70'i malignite ve tüberküloz tanısı almıştı. Bu nedenle özellikle üçüncü basamak sağlık kurumlarında ileri yaşta efüzyonlu hastalarda ön planda malignite, genç yaş grubunda ise öncelikle tüberküloz plörezi düşünülmesi gerektiğini bir kez daha vurgulamak istedik.

Pleural effusion is one of the common problems seen in chest diseases practice. In this study, we planned to investigate the etiology and diagnostic methods in pleural effusion patients who were hospitalized in our clinic. 558 patients who were admitted to hospital due to pleural effusion in the Chest Clinic of Trakya University Medical Hospital in 1992-2007 were investigated retrospectively. Outpatients who were admitted to hospital in this period were excluded. Malignant pleural effusion was diagnosed in 227 (40.6%) patients, tuberculous pleurisy in 168 (30.1%), parapneumonic effusion in 89 (15.9%), and heart failure in 14 (2.5%). 45 (8.1%) patients remained undiagnosed. Of the patients with pleural effusion, 137 (%24.6) were diagnosed by pleural biopsy, 98 (%17.6) by bronchoscopy, 8 (%1.4) by video-assisted thoracoscopic surgery. 14 patients did not accept the invasive methods suggested. Of 227 patients with malignant pleural effusion, 188 (82.8) were diagnosed by invasive methods. 19 (8.4%) of them could not be diagnosed by the invasive methods applied. Invasive methods could not be performed in 20 (8,8%) patients and, therefore, their evaluations were made by clinical and radiological methods. Malignant pleural effusion and tuberculosis were diagnosed in approximately 70% of the patients who had pleural effusion and were followed in our clinic. We want to emphasize malignant diseases for the old patients with pleural effusion and tuberculous pleurisy for the young age group should be considered primarily.

Günümüzde ciddi sağlık sorunlarından biri olan pulmoner tromboemboli de (PTE) hızlı tanı ve tedavi ile mortalite oldukça azalmaktadır. Kliniği özgül olmayan bu hastalığın tanısında klinik, radyolojik ve laboratuvar bulgularının birlikte değerlendirilmesi gereklidir. Çalışmamızda PTE nedeni ile kliniğimizde interne edilen 65 hastanın klinik, radyolojik ve laboratuar bulguları incelendi. Tüm olgularda PA akciğer grafisi, arter kan gazları (AKG) ve D-dimer, ventilasyon perfüzyon (V/Q) sintigrafisi 61 (%93), alt ekstremite venöz Doppler ultrasonografi (USG) 39 (%60), toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) 28 (%43) olguda bakıldı. Yaş ortalaması 51.4±14.5 (27-78) yıl olan, 65 (41 erkek, 24 kadın) hastanın semptom süresi 9.4±9.2 (1-35) gündü. En sık görülen semptom ani başlayan nefes darlığı (%92) idi. PTE için risk faktörü %83 (54/65) oranında görüldü. En sık radyolojik bulgular; lineer atalektazi %81 (53/65), diafragma elevasyonu %75 (49/65) iken, V/Q sintigrafisi %75 (46/61) yüksek, %12 (7/61) orta, %13 (8/61) düşük olasılıklı değerlendirildi. Doppler USG de; %64 (25/39) olguda akut ve subakut trombüs saptandı. Düşük ve orta olasılıklı V/Q sintigrafisi olan olguların hepsinde yüksek klinik olasılık ve yüksek D-dimer düzeyi mevcuttu. Olgularımız invazif olmayan yöntemlere dayalı algoritma ile PTE tanısı konularak tedavi edilmiştir.

The mortality a nd the morbidity of the pulmonary thromboembolism (PTE), which is an important health problem, decreases significantly by early diagnoses and treatment. Because its clinical signs are not so specific the diagnosis must be based on the evaluation of clinical, radiological and biochemical findings together. Clinical, radiological and biochemical findings of 65 patients, hospitalized in our clinic with the diagnosis of PTE, were recorded. Chest radiograph, arterial blood gas (ABG) analyses and D-Dimer in all cases, V/Q scintigraphy in 61 (93%) cases, lower limb venous Doopler ultrasonography (USG) in 39 (60%) cases and thorax computed tomography (CT) in 28 (43%) cases were obtained. The duration of the symptoms of the 65 cases (M/W: 41/24) aged between 27 to 78 (51.4±14.5) was 9.4±9.2 (1-35) days. The most frequent symptom was acute onset dyspnea (92%). An 54 of the 65 cases (83%) there was one or more risk factors. The most frequent radiological findings were elevation of hemidiaphragm 75% (49/65), linear atelectasis 81% (53/65). In V/P scintigraphy 75% (46/61) high, 12% (7/61) moderate and 13% (8/61) of the cases were interpreted as low risk group. There was acute or subacute venous thrombosis in 64% (25/39) of the cases detected by Doopler USG. There were high clinical suspect and high blood D-Dimer levels in all the cases who have low or moderate risk according to V/P scintigraphy. In conclusion our cases were diagnosed by an algorithm based on noninvasive procedure.

Soliter pulmoner nodül (SPN); yuvarlak, 1-3 cm boyutlu, atelektazi veya lenfadenopati bulunmayan soliter lezyonlar için kullanılır. Olguların %30-80Õinde malignite olması ve sık görülmesi nedeniyle erken tanı ve tedavi çok önemlidir. 1999-2009 yılları arasında klinik ve radyolojik olarak SPN tanısı ile opere edilen 107 olguyu kapsayan bu çalışmada, hastalar klinik ve operatif yöntemler açısından retrospektif olarak incelendi. Olguların 74'ü erkek (%69), 33'ü kadın (%31) idi. En sık uygulanan cerrahi yöntem wedge rezeksiyon olup malign olgu sayısı 55 (%51.4) idi (39 bronş karsinomu, 16 metastaz). Çalışmamızda mortalite yoktu. SPN'de cerrahi, tanı ve tedavi amaçlı uygun bir seçenektir.

A solitary pulmonary nodule (SPN) is defined as a round, intraparenchimal lesion 1 cm to 3 cm in size, not associated with atelectasis or lymphadenopathy. SPN are frequent lesions which have malignancy rate of 30-80% and its early diagnosis and treatment are very important. We have reviewed surgically treated 107 cases of clinical and radiological SPN, between 1999-2009 years, in view to their clinic and surgical technique used in this retrospective study. There were 74 male (69%) and 33 female (31%) patients. Most frequently operative procedure was wedge resection. Fifty five lesions (51.4%) were malignant (39 bronchial carcinoma and 16 cases metastases). There was no mortality. Surgery represent the approach of choise for both diagnosis and treatment of SPN's.

Akciğer kanserinde hastaların %90'dan fazlası semptomatiktir ve bu semptomlar tümörün lokal, bölgesel, metastatik veya sistemik etkileri ile ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada akciğer kanserli hastaların teşhis anındaki semptomlarının ve bunların sıklıklarının ortaya konması amaçlanmıştır. Kasım-1998 ile Mayıs-2009 tarihleri arasında klinik ve poliklinikte teşhis koyulan akciğer kanserli hastalarğn kayıtları retrospektif olarak gözden geçirildi. Hastaların cinsiyeti, yaşı, histolojik / histopatolojik tümör hücre tipi ve hekime ilk başvuru anındaki semptomları sorgulandı. Çalışmaya 3383 (%95,4)'ü erkek, 164 (%4.6)'sı kadın, toplam 3547 hasta alındı. Hastaların yaş ortalaması 61.3 (25-94) yıl idi. Hastaların 3490 (%98.4)'üne histolojik / histopatolojik olarak ve 57 (%1.6)'sına radyolojik görünüm ile teşhis konulmuştu. Hastaların 3524 (%99.35)'i teşhis anında semptomatik olup, 23 (%0.65)'i rutin tarama veya başka bir sistem hastalığı incelemesi sırasında fark edilen asemptomatik hastalar idi. Hastalarda en sık saptanan semptomlar öksürük (%51.6), göğüs ağrısı (%44.2), nefes darlığı (%34.8), balgam çıkarma (%21), kilo kaybı (%19), hemop tizi (%14.1), halsizlik (%12.7) ve iştahsızlık (%10.7) idi. Hastaların %0.65'i asemptomatik idi. Akciğer kanserli hastaları teşhis öncesinde hekime başvurmaya zorlayan semptomlar diğer solunum sistemi hastalıklarında da sıkça görülen ve akciğer kanserine özel olmayan öksürük, göğüs ağrısı, nefes darlığı ve balgam çıkarma gibi semptomlardır. Hastaların çok küçük bir kısmı asemptomatik olup, rutin tarama veya başka bir sistem hastalığı incelemesi sırasında fark edilmektedir.

Lung cancer is symptomatic in more than %90 of the patients and these symptoms occur with locally, regional, metastatic and systemic effects of tumor. In the study, it was aimed to reveal the symptoms and their frequencies in patients with lung cancer, at the time of diagnosis. The data of the lung cancer patients those had been diagnosed at clinic and policlinic from November-1998 to May-2009 were analyzed retrospectively. Gender, age, histological / histopathological tumor cell type and symptoms during the first doctor visit were recorded. There were 3383 male (95.4%) and 164 (4.6%) female, and totally 3547 patients. The mean age was 61.3 (25-94) years. 3490 (98.4%) of the patients had been diagnosed histologically / histopathologically while 57 (1.6%) had been diagnosed with radiological features. 3524 (99.35%) were symptomatic at the time of diagnosis, while 23 (0.65%) were asymptomatic who had been diagnosed during a routine detection or examination of another system disease. Frequently seen symptoms were cough (51.6%), chest pain (44.2%), breathlessness (34.8%), sputum expectoration (21%), weight loss (19%), hemoptysis (14.1%), weakness (12,7%) and anorexia (10.7%). Symptoms those patients with lung cancer need a doctor visit before diagnosis are the ones which are frequently seen in other pulmonary diseases and which are not special for lung cancer as cough, chest pain, breathlessness and sputum expectoration. A very small part of the patients are asymptomatic and they usually are diagnosed while a routine check-up or an examination of another system disease.

Tırnaktaki kınanın pulse oksimetre ile ölçülen oksijen saturasyonuna etkisini araştırmayı amaçladık. Prospektif olarak 40 hasta incelendi. Tümü kadın olan çalışma populasyonunun yaş ortalaması 40±17 (14-77) yıl idi. Hastaların hepsinde tırnağın tamamını kaplayan kına mevcuttu. Hastalardan radial kan gazı alındı ve eşzamanlı olarak pulse oksimetre ile oksijen saturasyonu ölçüldü. Tüm ölçümler oda ısısında yapıldı ve aynı kan gazı cihazı ve pulse oksimetre cihazı kullanıldı. Kan gazı cihazı ile ölçülen oksijen saturasyonu ortalaması 96.8±1.3, pulse oksimetre ile ölçülen ortalama değer ise 96.3±1.6 olarak bulundu. Bu ölçümler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0.157). Bu çalışmamız doğrultusunda kınanın pulse oksimetre ile ölçülen oksijen saturasyonunda major bir hataya neden olmadığı ve parmakta kına olması durumunda da parmaktan pulse oksimetre ölçümünün güvenle kullanılabileceği sonucuna vardık.

We aimed to examine the effect of henna paste on measurement of oxygen saturation by pulse oximetry. A prospective study was designed. Mean age of 40 female patients was 40±17 (14-77). All patients had henna paste covering the whole finger. Blood gas analysis from radial artery and pulse oximetry were performed simultaneously. All measurements were done under room temperature and the same blood gas analysis device and pulse oximeter were used. Mean oxygen saturation measured by blood gas analysis was 96.8±1.3 and mean oygen saturation by pulse oximetry was 96.3±1.6. The difference was not statistically significant (p=0.157). On basis of this study, henna paste does not cause a major error on pulse oximetry measurement and pulse oximetry can be used safely in case of presence of henna paste on the finger.

Radyasyonun sebep olduğu s arkomlar nadir görülen geç komplikasyonlardır. Genellikle tedaviden 5-10 yıl sonra gelişir. Radyasyonun yol açtığı solid tümörlerin Hodgkin hastalığı, meme kanseri ve prostat kanseri tedavisi için radyoterapi alan hastalarda görüldüğü rapor edilmiştir. Bununla birlikte akciğer kanserinin radyoterapi ile tedavisinin ardından gelişen sarkom vakaları literatürde sayılıdır. Skuamöz hücreli akciğer karsinomu tanısı ile pnömonektomi ameliyatı yapılmış, radyoterapi uygulanan ve bu tedaviden 15 yıl sonra sağ omuz ağrısı ile başvuran hastanın, bilgisayarlı toraks tomografisinde pnömonektomi lojunda kalsifiye kitle lezyon saptandı. Transtorasik true-cut biyopsi sonucu sarkom olarak rapor edildi. Bu vakayı, pnömonektomi lojunda radyoterapiye sekonder sarkom gelişmesi ve nadir görülmesi sebebi ile yayınlamayı uygun gördük.

Radiation i nduced sa rcoma is a late and very rare complication of radiotherapy. It usually occurs 5 to 10 years following radiotherapy. Radiation induced solid tumors were reported in patients irradiated for HodgkinÕs disease, breast cancer and prostatic cancer. In addition to this, sarcoma cases were rarely reported in the literature following radiotherapy for lung cancer. The patient was admitted with complaint of right shoulder pain, 15 years after radiotherapy to pneumonectomy pouch in an surgically resected squamous cell lung cancer. On her thorax computed tomography a calcified mass lesion was detected. Transthoracic true-cut biopsy were performed and reported as sarcoma. Our case was reported as a rare sarcoma, which occurred at the pneumonectomy pouch after adjuvant radiation therapy to pneumonectomy pouch of squamous cell lung cancer.

Malign fibröz histiositom (MFH) nadiren göğüs duvarı bölgesinden kaynaklanır. Lokal nüks ve uzat metastaz oranÝ oldukça yüksektir. Bu çalışmada, sağ skapular bölge cilt altı yumuşak dokusundan köken alan MFH olgusu sunulmaktadır. Tümör üzerindeki cilt ile birlikte en-blok rezeke edildi. Frozen inceleme sonucunun malign, muhtemelen sarkom, ve cerrahi sınırların salim olarak bildirilmesi üzerine oluşan defekt sağ uyluk lateralinden alınan kısmi kalınlıkta deri grefti ile rekonstrükte edildi. Histopatolojik inceleme sonucu 18x14x7cm boyutlarında pleomorfik tip malign fibröz histiositom olarak bildirildi. Cerrahi sınırlarda tümör izlenmedi. Adjuvan radyoterapi uygulandı. Hasta postoperatif beşinci ayda nükssüz olarak izlenmektedir. Bu çalışmadaki olgu, bu tümörün göğüs duvarı bölgesinden nadir olarak kaynaklanması ve oldukça büyük boyutlara ulaşması nedeniyle sunulmaktadır.

Malignant fibrous histiocytoma (MFH) rarely originates from the chest wall region. MFH has a high rate of local recurrance and distant metastasis. We present a case of MFH arising from subcutaneous soft tissues of the right scapular area. En-block resection of the tumor with the overlying skin was performed and the frozen section examination of the resection specimen was reported that the tumor was possibly a sarcoma with safe resection margins. The defect was reconstructed with a skin graft harvested from the lateral region of the right tigh. The final histopathological examination revealed that the tumor was a pleomorphic type malign fibrous histiocytoma, and measured as 18x14x7cm in diameters with negative surgical margins. Adjuvant radiotherapy was applied. The patient is alive without recurrence five months after the operation. In this study, the case is persented for it rarely originates from the chest wall area and the diameters of the tumor.

irmibir yaşında erkek hasta sağ yan ağrısı yakınması ile hastanemize yatırıldı. Hastanın çekilen P/A akciğer grafisinde sağ kostofrenik sinüs küntlüğü saptandı. Toraks ultrasonografi (USG) ile plevral efüzyonun yeri işaretlenmesine rağmen plevral ponksiyon ile sıvı alınamadı. Bir ay sonra hastada sağ lateral göğüs duvarında şişlik gelişti. Toraks USG eşliğinde lezyona ponksiyon yapıldı. Yaklaşık 5 cc apse alındı. Mikrobiyolojik incelemede asidorezistan basil (ARB) saptandı. Daha sonra ARB kültürü pozitifdi. Altı aylık dörtlü antitüberküloz tedavi sonrası lezyon kayboldu. Tüberküloz soğuk absesi tanısı konan olgu, nadir görülmesi nedeniyle literatür eşliğinde tartışıldı.

A 21 years old male patient with symptom of right chest pain was admitted to the our hospital. It was revealed blunting of right costophrenic angle by chest x-ray screening. Although the place of the effusion marked by thorax ultrasonography (USG), there isn't pleural fluid with thoracentesis. One month later, swelling on right lateral chest wall was developed. Needle aspiration was performed on swelling with thorax USG guidance. Abscess was taken up to 5 cc. Microbiologic examination revealed acid-fast bacilli (AFB). Then, AFB culture was positive. The patient received antituberculous treatment with four drugs for six months and the lesion disappeared. We presented the case along with literature, as tuberculosis cold abscess of chest wall is rarely seen.

Anti-TNF-? antikor tedavisi için günümüzde onaylanmış endikasyonlar artmaktadır. Bu tedavinin yan etkilerinden biri de latent tüberküloz enfeksiyonun reaktivasyonudur. Olgumuz 49 yaşında bayan hasta 15 yıldır ankilozan spondilit tedavisi görmekte olup. 2003 yılından bu yana TNF-? ?bloker (infliximab) tedavisi kullanmaktaydı. 2003 yılındaki tüberkülin deri testi ölçümünün 11 mm olması nedeniyle 9 ay süreyle izoniazid proflaksisi almıştı. Beş yıl sonra konsulte edilen hastada plöretik göğüs ağrısı mevcuttu. Akciğer grafisinde parankim normal olup solda plevral efüzyon mevcuttu. Torasentezle alınan eksuda niteliğindeki sıvıda adenozin deaminaz düzeyi 125 U/L olarak saptandı. Başlanan dörtlü anti tüberküloz tedavi sonrası birinci ayda çekilen kontrol toraks BT'de plevral efüzyonda tam düzelme izlendi. Tedaviye yanYt alYnan hasta TNF-? bloker tedavisine sekonder gelişen tüberküloz plörezi olarak tanı aldı. İzoniazid proflaksisi almış olmasına rağmen tüberküloz plörezi gelişen olgumuzu literatürlerde ender rastlanması ve izoniazid proflaksisi alan adenohastalarda da tüberküloz reaktivasyonu olabileceğini ve bunun plevral efüzyon şeklinde ortaya çıkabileceğini göstermesi bakımından sunmayı uygun bulduk.

Approved indicat ions for treatment of anti-TNF-? antibody are growing nowadays. One of the side effects of this treatment is reactivation of latent tuberculosis infection. Our female patient aged 49 has received the treatment due to ankylosing spondilitis for 15 years. She has also received the treatment of TNF-? bloker (infliximab) since 2003. Our case received the isoniazide prophylaxis treatment in 9 month-term because of the fact that her PPD measurement was 11 mm in the year of 2003. Five years later the patient had consultation and had pleuritic chest pain. Pleural effusion was ascertained on the left although there was no paranchyma infiltration in the chest radiography. In exudation which was taken by thoracentesis, adenosine deaminase degree coming from the material was ended up as 125 U/L. Absolute improvement on the pleural effusion was followed in control thorax BT which was taken in a month after the treatment of quartiles anti tuberculosisto. The patient who gave good response to treatment was diagnosed as tuberculosis pleurisy which was secondary to TNF-? blocker treatment. We have approved to present our case having developed tuberculosis pleusiry despite taking isoniazide prophylaxis because it has a rare occurrence in literature and shows that tuberculosis reactivation could be seen in patients taking isoniazide prophylaxis and could manifest it self as pleural effusion.

Swyer James ya da Mc Leod Sendromu; unilateral hiperlüsen akciğer, hacim kaybı, mediastinal şift ve etkilenen tarafta daha küçük hiler gölge izlenmesi ile karakterize nadir bir hastalıktır. Pulmoner emboli, perfüzyon bozukluğu yapan diğer hastalıklar ve efor dispnesi yapan bazı hava yolu hastalıkları ile karışabilir. Bir kaç yıldır başka merkezlerde astım tanısı ile takip edilen 41 yaşında kadın olgu Swyer James Sendromu tanısı ile literatür bilgileri eşliğinde tartışıldı.

Swyer James or Mc Leod Syndrome is a rare disease characterized by abnormal hyperlucency of one lung, loss of volume, mediastinal shift and smaller hilum shadow in affected side on chest radiography. It can be confused with pulmonary embolism, other diseases performing abnormal perfusion and some airway diseases causing efort dispnea. A 41-year-old woman who has been pursuing by other clinics with the diagnosis of asthma for a few years was discussed with the knowledge of literature with the diagnosis of Swyer James Syndrome.