Akciðer kanserli hastalarda tümör markerlarý tanýdan çok, tümörün vücutta yaygýnlýðýnýn ve prognozun tayini ile tedavinin takibinde kullanýlýr. Çalýþmaya Þubat 2007 ve Haziran 2009 tarihleri arasýnda histopatolojik olarak taný alan 105 akciðer kanserli hasta ve 39 saðlýklý birey "kontrol grubu" olarak alýndý. Serum CA-125 düzeyi, akciðer kanserli hastalarýn tanýlarý anýnda, kemoterapi alan hastalarda 3. küre geldiklerinde ve tedavi bitiminde, radyoterapi (RT) alan veya opere olan hastalardan tedavilerinin bitiminden ortalama 1- 3 ay sonra ölçüldü. Akciðer kanserli hastalarda taný anýnda serum CA-125 101.9 U/ml saðlýklý kontrol grubunda 8.5 U/ml idi (p=0,000). Tedavi sonrasý progresyon gösteren hastalarda serum CA-125 düzeyi anlamlý þekilde yüksek bulundu (p=0.03). Akciðer kanserli hastalarda ilk yanýt deðerlendirmede ve tedavi sonrasý ölçülen serum CA-125 düzeyleri tümör hücre tipi, tümör hücre alt tipi ve hastalýðýn evresine göre farklýlýk göstermedi. Serum CA-125 düzeyi akciðer kanserli hastalarda saðlýklý kiþilere göre belirgin þekilde yüksektir. Akciðer kanserinin yaygýnlýðý ve tümör histopatolojisi ile iliþki göstermemektedir. Tedavi sonrasý ölçülen yüksek düzeyler tedaviye yanýtsýzlýk ile iliþkilidir.

Aralýk 2006 tarihine kadar hastanemizde sadece 7 yatak kapasiteli, genellikle postoperatif hastalarýn izlendiði yoðun bakým ünitesi (YBÜ) mevcuttu. Yatak kapasitesi yetersiz olduðundan dolayý invaziv mekanik ventilasyon ihtiyacý olan hastalar servislerin içinde ideal olmayan koþullarda takip edilmekteydi. Biz bu çalýþmada YBÜ dýþýnda, ideal olmayan koþullarda servislerde takip edilmek zorunda kalan ventilatör iliþkili pnömonilerde (VIP) izole edilen etkenleri, tedavi baþarýsýný ve saðkalým oranlarýný saptamayý amaçladýk. Biz bu çalýþmada; YBÜ dýþýnda servislerde invaziv mekanik ventilasyon uygulanan hastalarda geli- þen VIP'li ardýþýk 43 eriþkin hastayý prospektif olarak deðerlendirdik. Tüm hastalar tedavi baþar ýsý açýsýndan Göðüs Hastalýklarý, Ýnfeksiyon Hastalýklarý ve hastadan sorumlu klinisyenden oluþan bir ekip tarafýndan izlendi. Hastalarýn yaþam sürelerinin analizinde Kaplan Meier yöntemi uygulandý. Bu hastalarda en sýk izole edilen etken Acinetobacter spp. (n= 17) olarak saptandý. Tedavi sonu klinik baþarý (kür+iyileþme) oraný %20.9 iken bu oran takip sonunda (altý hafta) %16.3'e geriledi. Kaplan Meier sürvi analizine göre 3,14, 42 ve 365. gün sürvi oranlarý sýrasýyla %72, 34, 16, 11 olarak bulundu. VIP ide al yoðun bakým koþullarýnda yönetilse dahi mortalitesi yaklaþýk %50'dir. Gerçek yoðun bakým koþullarý dýþýnda ise mortalite %80'lere yükselmektedir. Ýnvaziv mekanik ventilasyon gereksinimi olan hastalar mutlaka ideal yoðun bakým koþullarýnda yönetilmelidir.

Deri prick testi (DPT), c iltte allerjene karþý spesifik IgE cevabýný gösteren kolay, hýzlý, ucuz ve sýk kullanýlan bir tetkiktir. Rakýmý yaklaþýk 1500 m, yýllýk ortalama sýcaklýk 12ºC, nem oraný %60’ýn altýnda olan bir Doðu Anadolu ili olan Bingöl’de sýk karþýlaþýlan allerjenleri tespit etmeyi amaçladýk. Aralýk 2008-Ekim 2009 arasýnda hastanemize baþvuran ve allerjik hastalýðý olan ve DPT uygulanan 68 erkek, 143 kadýn toplam 211 hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Toplam 15 allerjen ekstresi, pozitif ve negatif kontrol olmak üzere 17 allerjen uygulandý. Hastalarýn tanýlarý allerjik rinit, astým, atopik dermatit ve kronik ürtikerdi, 113 (%53.6) hastada allerji testi pozitif saptandý. Çalýþmamýzda en fazla pozitif sonuç ev tozu akarlarýna karþý saptandý (%29.4) Dermatophagoides (Dermatophagoides farinae %25.6, D Dermatophagoides pteronysinus %20.9). Allerjenler ev içi ve ev dýþý þeklinde sýnýflandýrýldý, ev içi allerjenler ile duyarlýlýk %45 (n=95), ev dýþý allerjenler ile duyarlýlýk %30.8 (n=65) olarak bulundu. Ev tozu akarlarýnýn en sýk rastlanan alerjenler oluþu literatür ile uyumlu olup, pozitiflik oraný deniz seviyesinde ve kýyýsýnda olan yerlerden belirgin oranda düþük, karasal bölgelerdeki sonuçlarla benzer orandadýr. Atopik hastalarda alerjenden kaçýnma korunmanýn ve tedavinin önemli basamaklarýndan biridir. Bu ilin verilerinin ilk kez sunulduðu bu çalýþma ile bölgede çoðunlukla etken olan alerjenlerin saptanmasý ve hastalarýn bu konuda bilinçlendirilmesinin önemini vurgulamaktayýz.

Ürik asit, pürin yýkýmýnda son ürün olup doku hipoksisinde düzeyi artar. Serum ürik asit seviyesi, oksidatif metabolizmadaki bozukluðun belirteci olarak kullanýlabilir. Çalýþmada 70 KOAH'lý olgunun 74 akut alevlenme nedenli yatýþý deðerlendirildi. Çalýþmamýzda KOAH akut ataðý (AA) olan hastalarda serum ürik asit düzeyi ve serum ürik asit/kreatinin oranýnýn hipoksemiyi göstermedeki baþarýsý, spirometri ve arter kan gazý ile iliþkisi araþtýrýlmýþtýr KOAH AA'lý olgularýn tedavi öncesi ve sonrasý serum ürik asit düzeyleri kontrol grubundan anlamlý olarak yüksekti (p<0.001). KOAH AA'lý olgularda tedavi öncesi serum ürik asit düzeyi (p<0.001) ve serum ürik asit/kreatinin oraný (p<0.01) tedavi sonrasýna göre anlamlý derecede yüksekti. Yatýþ serum ürik asit deðeri ile CRP deðerleri arasýnda anlamlý pozitif korelasyon mevcuttu (p=0.049). Yatýþ serum ürik asit/kreatinin oraný ile PaCO2 arasýnda anlamlý pozitif (p<0.01) ve PaO2 deðeri arasýnda anlamlý negatif korelasyon (p<0.05) saptandý. Uygulanan O2 ve BiPAP tedavileri sonucunda arteryel kan gazlarý ile paralel olarak serum ürik asit deðerlerinde de anlamlý düzelme mevcuttu. Sonuç olarak, KOAH olgularýnda serum ürik asit ve ürik asit/kreatinin oraný deðerlerinin hipoksemi belirteci olarak kullanýlabileceði, uygulanan tedavilerin etkinliðini deðerlendirmede yardýmcý olabileceði saptandý.

Uykuda solunum bozukluðu geliþiminin kafa travmasý geçiren hastalarda arttýðý bildirilmiþtir, ancak aralarýndaki iliþki tam aydýnlatýlamamýþtýr. Çalýþmamýzda uyku apne sendromu ile kafa travmasý arasýndaki iliþkiyi araþtýrmak amaçlanmýþtýr. Kafa travmasý ve trafik kazasý öyküsü, uyku apne sendromu ön tanýsý ile polisomnografi yapýlan 564 hastadan, çalýþmaya katýlmayý kabul eden 334 hastada (katýlým oraný: %59), telefonda uygulanan anket formu ile sorgulandý. Hastalarýn 263'ünde (%78.7) obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS), 12'sinde (%3.6) santral uyku apne sendromu (SUAS) mevcuttu. Kafa travmasý, kafa ve boyunda yaralanma, servikal herni, trafik kazasý sýrasýyla 93 (%27.8), 40 (%12.0), 35 (%10.5), 82 (%24.6) hastada bildirildi. Lineer regresyon modelinde yaþ, cinsiyet, BKÝ kontrol edildiðinde, servikal herni, obstrüktif AHÝ ile (beta-12.8, %95 GA: -22.5, -3.2); BKÝ hariç etkenler kontrol edildi ðinde sürücüyken trafik kazasý öyküsü, santral AHÝ ile (beta: 4.8, %95GA: 1.4, 8.1) iliþkili bulundu. Bu çalýþmada uyku apne sendromu ön tanýsý ile uyku laboratuarýnda yatan hasta topluluðunda genel populasyona göre daha fazla oranda minörmaj ör kafa travmasý ve trafik kazasý geçirme öyküsü saptanmýþtýr. Ayrýca santral tip uyku apne sendromunun daha önce geçirilmiþ kafa travmasý ile iliþkili ortaya çýkabileceði, obstrüktif tip uyku apne sendromunun ise hastalýða baðlý olarak trafik kazasý ve kafa travmasýný artýrdýðýný düþündürmüþtür. Servikal herni ise üst solunum yolunda oluþan deðiþikliklerle OUAS için koruyucu olabileceðini düþündürmüþtür.

Ateþ yiyenlerin pnömonisi hidrokarbon ürünlerinin aspirasyonuna baðlý olarak geliþen, nadir görülen akut bir pnömoni tablosudur. Küçük çocuklarda, ateþ yutarak gösteri yapan animatörlerde yada petrol ürünleri ile uðraþan kiþilerde bu ürünlerin aspirasyonu sonucu ortaya çýkabilir. Hastalarýn klinik özellikleri, hastalýðýn seyri ve sonucu deðiþken olabilmektedir. Nefes darlýðý, öksürük, hemoptizi, göðüs aðrýsý, ateþ, akciðer konsolidasyonlarý ve ardýndan lezyonlarýn pnömotoseller oluþturarak kaviteleþmesi ile karakterizedir. Akut psödoenfeksiy öz bir durum olarak açýklansa da süperenfeksiyonlar eþlik edebilmektedir. Tedavide kortikosteroid ve antibiyotikler kullanýlýr. Burada mazot aspirasyonuna baðlý geliþen nadir görülen ve deðiþik radyolojik patern gösteren 50 yaþýnda pnömoni olgusu sunulmuþtur. Olgumuzda klinik ve radyolojik tablonun baþlangýçta hýzlý ilerlemesi, konsolidasyon alanlarýnýn yaygýnlýðý ve erime alanlarýnýn oluþmasý, ampiyem geliþmesi dikkat çekicidir.

Multipl myelomada malign myelomatöz plevral efüzyon görülmesi çok nadirdir. Özellikle hastalýðýn baþlangýcýnda saptanan malign myelomatöz efüzyon kötü prognostik faktördür ve agresif tedavi gerektirir. Elli dokuz yaþýnda kadýn hasta sýrtýnda sol supraskapular bölgede aðrý yakýnmasý ile baþvurdu. Toraks tomografisinde sol akciðer apikoposteriorda plevra tabanlý komþu kostalarda destrüksiyon oluþturan kitlesel lezyon, sol hemitoraksta plevral efüzyon, paravertebral alanda 10.torakal vertebranýn sað yarýsýnda yumuþak doku artýþý ve vertabral kortekste orta düzeyde düzensizlik gözlendi. Plevral sývý ve kitle lezyonunun sitolojik örneklenmesinde Wright-Giemsa ile ekzantrik nülleuslu sitoplazmalarý bazofilik boyanan plazma hücreleri görüldü. Protein elektroforezinde gama zincir oraný %30 olarak (momoklonal gamopati) saptandý. Olgu malign myelomatöz efüzyonun multipl myelom seyrinde nadir görülmesi nedeniyle sunuldu.

Legionella pneumophila aðýr klinik tablo ile seyredebilen mortalitesi yüksek bir atipik pnömoni etkenidir. 41 yaþýnda bayan hasta, üç gündür devam eden halsizlik, ateþ, öksürük, balgam, nefes darlýðý ile acil servise baþvurdu. Ýki aydýr primer pulmoner hipertansiyon nedeniyle takip edilen hastanýn vasoreaktivite testi için bir hafta önce koroner yoðun bakýmda yatýþ öyküsü mevcuttu. Fizik bakýda; ateþ (39ºC), takipne (30/dakika), hipotansiyon (90/60 mHg) ve siyanoz mevcuttu. Akciðer grafisinde solda daha belirgin bilateral konsolidasyon ve toraks bilgisayarlý tomografisinde bilateral yamalý konsolidasyon ve buzlu cam görünümü izlendi. Solunum yetmezliði ile yoðun bakýma alýnan hastaya piperasilin-tazobaktam ve klaritromisin baþlandý. Balgamda direkt floresan antikor (DFA) ile L. pneumophila saptanmas ý üzerine tedaviye rifampisin eklendi. Mekanik ventilasyon desteðine raðmen hasta tedavisinin ikinci gününde kaybedildi. Bu olguyu uygun antibiyoterapiye ve yoðun bakým koþullarýnda beklenenden farklý olarak, invaziv mekanik ventilasyon desteðine raðmen L. pneumophila'nýn mortal seyredebileceðini vurgulamak amacýyla sunduk.

Ýmmun trombositopenik purpura (ÝTP), glikoprotein IIb/IIIa'ya karþý geliþen antikorla kaplý trombositlerin retikülo-endotelyal sistemde yýkýmý ile karakterize otoimmun bir hastalýktýr. Ýntraven öz immunglobulin (ÝVÝG); yaþamý tehlikeye sokan kanamalý kronik ÝTP'de, etkin ve güvenli bir tedavi yöntemi olarak bilinmesine raðmen literatürde tedavi sonrasý tromboz geliþen olgular bildirilmektedir. Kronik ÝTP tanýsý ile takipli, bir ay önce ÝVÝG uygulanmýþ 62 yaþýnda kadýn hasta, alt extremitede þiþlik ve nefes darlýðý ile baþvurdu. Alt ekstremite doppler ultrasonografisinde sol popliteal-femoral vende trombüs ve toraks tomografisinde bilateral pulmoner arterlerde trombüs izlendi. Hemodinamisi bozulan hastaya trombolitik tedavi yapma kararý verildi ancak trombositopenisi (38.000/mm3) mevcuttu. Trombosit transf üzyonu ile beraber rekombinan doku plazminojen aktivatör (t-PA 100mg) uygulandý. Komplikasyon geliþmeyen hastada tromboz etiyolojisine yönelik yapýlan edinsel ve kalýtsal testlerde bir patoloji saptanmadý. Yalnýzca etiyolojik ajan olarak ÝVÝG kullanýmý vardý. Olgumuz; ÝTP'da ÝVÝG tedavisi ve tromboz birlikteliðine dikkat çekmek, yaþamý tehdit eden masif pulmoner tromboemboli durumunda kanama diyatezi açýsýndan gerekli destek tedavi yapýlarak trombolitik tedavi uygulanabilece ðini vurgulamak amacýyla literatür bilgileri eþli- ðinde sunulmuþtur.

Nörofibromatozis, nörokuta nöz sendromlar içinde en sýk görüleni olup 1/2000- 1/3000 doðumda bir sýklýkta ortaya çýkar. Doðuþtan mental retarde olan 25 yaþýnda kadýn hasta, akciðer radyogram ýnda mediastinal kitle lezyonu ve arteriyel kan gazýnda hipoksi saptanmasý üzerine hastaneye yatýrýldý. Ýleri derecede dispne yakýnmasý nedeniyle palyatif toraks radyoterapisi uygulandý. Hastanýn toraks duvarýndaki multipl nodülopapüller cilt lezyonlarýndan ve mediastinal kitle lezyonundan biyopsi yapýldý. Her iki biyopsi sonucu "nörofibrom"la uyumlu bulundu. Olgumuzda klinik ve histolojik olarak benign bir hastalýk olan nörofibromatozis tip 1'e (Von Recklinghausen hastalýðý) baðlý mediastinal kitle bulundu. Benign yapýda olmasýna karþýn mediastinal kitlenin yaptýðý basýya baðlý solunum yetmezliði geliþen hasta, nörofibromatozis konusundaki literatür bilgileri eþliðinde sunuldu.