İzmir'deki lise öğrencileri arasındaki sigara içme prevalansı ile bunu etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla planlanan bu çalışma kapsamında lise 1.sınıfta okuyan 710 öğrenciye (319'i erkek, 391'i kız; yaş ortalaması 15.7±0.8) ayrıntılı bir anket uygulandı. Sigara içme prevalansının %26.7 (erkeklerde %28.8, kızlarda %25.1) olduğu izlendi. Öğrencilerin %82'i sigaraya özenti nedeniyle başlamış, %24.8'u sigarayı bırakmış, %47.4'i bırakmayı düşünüyordu. Öğrencilerin sigaraya başlama yaşı düştükçe ya da sigara içme süresi arttıkça, bir günde tüketilen sigara miktarı artmaktaydı (p<0.01). Anne-babaların eğitim durumu ile çocukların sigara içme oranları arasında istatistiksel olarak bir anlamlılık saptandı (p<0.05). Öğrencilerin sigara içmesinde annenin ve evdeki kardeşin önemli bir etken olduğu belirlendi (p<0.05). Sonuç olarak çoçukların sigara içme yaygınlığında aile içi etkileşimin önemli bir faktör olduğu söylenebilir.

This study was planned to determine the prevalence of smoking and factors affecting the smoking habit among the high school students in İzmir. A detailed questionnaire was applied to 710 students (319 were male, 391 were female; mean age was 15.7±0.8), who were at the first class of the high school. The prevalence of smoking was 26.7% (for males 28.8%, for females 25.1%). 82% of the students had begun smoking because of imitation.24.8% had quitted and 47.4% intended to quit. The amount of cigarettes that were daily smoked increased as the ages of students were getting younger or smoking habit durations were getting longer. There was a statistically significant relation between the education status of parents and smoking rates of children (p<0.05). The effects of mothers and siblings were determined to be important for the smoking habits of students. It may be concluded that, the interaction between family members is an important factor on the prevalence of smoking habits of students.

Bu çalışmanın amacı; akciğer kanserinin tanı ve tedavi sürecinde, hasta uyumu ve performansını bozması beklenen anksiyete ve depresyon düzeylerindeki değişimlerin incelenmesidir. Anksiyete ve depresyon düzey leri, akciğer kanseri ön tanılı hastalarda yatışta ve tanısal girişim öncesinde, akciğer kanseri kanıtlananlarda ise tedavi başlangıcından 1 ay sonra, Hastane Anksiyete Depresyon (HAD) skalası kullanılarak değerlendirildi. Yaş, Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG) performans durumu, histolojik tip ve hastalığın evresine göre, HAD skorlarındaki değişiklikler karşılaştırıldı. 103 akciğer kanseri hastasında (yaş: 61.4±0.98) anksiyete ve depresyon sırasıyla, hastaneye yatışta %25 ve %36, tanısal girişim öncesinde %21 ve %38 ve tedaviden sonra %21 ve %42 oranında saptandı. Anksiyete ve depresyon skorları sırasıyla, yatışta 6.01±0.62 ve 6.55±0.60, tanısal girişim öncesinde 5.98±0.58 ve 6.32±0.53 ve tedaviden sonra 6.23±0.57 ve 6.79±0.50 idi. Anksiyete ve depresyon skorlarında, histolojik, hastalık evresi ve tedaviye göre önemli fark saptanmadı. 65 yaş üstü hastalarda, 65 yaş altındaki hastalara göre 2. görüşmede anksiyete, 2. ve 3. görüşmelerde depresyon varlığı istatistiksel olarak daha yüksekti. ECOG 2 olan hastalarda ECOG 1 olan hastalara kıyasla genel olarak görüşmelerde anksiyete ve depresyon varlığı daha yüksekti. Akciğer kanserinde anksiyete ve depresyon önemli oran ve düzeylerde izlenmekte olup, hastalık evresi ve önemli ölçüde de tanı ve tedavi sürecinden bağımsızdır. Depresyon ve anksiyete düzeyi performans durumu kötüleşmesi ve yaşın artışı ile birlikte artmaktadır.

The aim of this study is to study changes in anxiety and depression levels expected to disturb patient compliance and performance during the diagnosis and the treatment of lung cancer. Levels of anxiety and depression were assessed by using Hospital Anxiety Depression (HAD) scale at admission and before diagnostic intervention in patients with presumptive lung cancer diagnosis, and also at the first month after the start of treatment in those with confirmed lung cancer. Differences in HAD scores were compared regarding age, Eastern Oncology Group (ECOG) performance status and disease stage. In 103 lung cancer patients (age: 61.4±0.98), anxiety and depression were determined, respectively, at rates of 25% and 36% at admission, 21% and 38% before diagnostic intervention, 21% and 42% after treatment. Anxiety and depression scores were, respectively, 6.01±0.62 and 6.55±0.60 at admission, 5.98±0.58 and 6.32±0.53 before diagnostic intervention and 6.23±0.57 and 6.79±0.50 after treatment. No significant difference was found in anxiety and depression scores regarding disease stage and therapy. On the second interview anxiety was seen higher at the patients with more than 65 years comparing with below 65 years, and on the second and third interviews the depression was seen higher istatistically. Generally, the presence of anxiety and depression was relatively higher at the patients with ECOG 2 than the patients with ECOG 1 on the interviews. Anxiety and depression, observed at significant rates and levels in lung cancer, are independent of disease stage and, greatly, of management course. The level of depression and anxiety arises with the deterioration of performance and the advance of aging.

Bu çalışmanın amacı, hemoptizinin etiyolojik dağılımını, etiyoloji ile hemoptizi miktarı arasındaki ilişkiyi ve farklı tanısal yöntemlerin sebebi saptamadaki yararlılığını göstermektir. Eylül 2001 ile Ağustos 2004 tarihleri arasında hastanemize başvuran 110 hemoptizili hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hemoptizinin en sık nedeni akciğer kanseri iken (%38.2), bunu tüberküloz (%12.8), pnömoni (11.8) izlemekteydi. Hemoptizi, olguların 78'inde ilk atak iken (%70.9), 32'sinde (%29.1) rekürren idi. Rekürren ve ilk hemoptizi atağında en sık neden akciğer kanseriydi (p<0.05). 110 olgunun 73'ünde (%66.4) hafif hemoptizi vardı ve bunların 32 (%43.8) sinde neden akciğer kanseriydi (p<0.05). Göğüs radyogramında %85 olguda lezyon saptanırken, bilgisayarlı tomografide (BT) %95, bronkoskopi (FOB) ile %73 olguda patoloji izlendi (p<0.05). Sonuç olarak, hemoptizinin en sık nedeni olarak akciğer kanseri saptandı. Antitüberküloz ve nonspesifik antibiyotik tedavisinin etkin bir şekilde kullanılmasına bağlı olarak hemoptizinin e tiyolojisinde tüberküloz ve bronşektazi vakalarına daha az oranda rastlanılmıştır. Tanısal değerlendirmede de BT'nin bronkoskopiye göre daha yüksek bir değere sahip olduğu görülmüştür.

The aim of this study is to show the etiologic distribution of hemoptysis, relationships between etiology and the amount of hemoptysis, and the capability of different diagnostic methods in determining the causes of hemoptysis. 110 patients, who were admitted to our hospital for hemoptysis between September 2001 and August 2004, were retrospectively rewieved. The most frequent cause of hemoptysis was lung cancer (38.2%), and was followed by tuberculosis (12.8%) and pneumonia (11.8%). Hemoptysis was the first attack in 78 (70.9%) of the cases, while it was recurrent in 32 cases (29.1%). The most frequent reason of recurrent and first hemoptysis attack was lung cancer (p<0.05). 73 of 110 cases (66.4%) had mild hemoptysis and in 32 of those (43.8%) the reason of hemoptysis was lung cancer (p<0.05). There were abnormal findings in the chest radiographs of the 85% of the cases, while in computed tomography (CT) images of 97% and 41% of bronchoscopy (p<0.05). As a result, the leading cause of the hemoptysis was lung cancer. In the etiology of hemoptysis, tuberculosis and bronchiectasis cases were less due to eff ective usage of antituberculosis and nonspecific antibiotic therapy. It was seen that computed tomography has a higher value than fiberoptic bronchoscopy in diagnostic evaluation.

Bu çalışmanın amacı; akciğer hastalıklarının tanısında sık kullanılan komplikasyon oranı düşük, basit ve etkin bir tanı yöntemi olan “Toraks Bilgisayarlı Tomografisi (BT) klavuzluğunda transtorasik ince iğne aspirasyon biopsisi”nin (TTİİAB) tanısal verimliliğini ortaya koymaktır. 4 yıllık periotta kliniğimizde 110 olguya BT kılavuzluğunda TTİİAB yapıldı. İşlem 22 Gauge iğne kullanılarak ve premedikasyon uygulanmaksızın gerçekleştirildi. İşlemin tekrarına anında sitopatoljik değerlendirme ile karar verildi. Alınan materyal Hemotoksilen-Eozin ile boyanarak ışık mikroskopisinde incelendi. BT'de periferik lezyon oranı %56.4, santral lezyon oranı %43.6 idi. Olguların %67.3'ünde tanı elde edildi. Benign olguların %12.2'sinde kesin tanı koyuldu. Malign sitoloji tesbit edilen olguların %7.24'ünde tip tayini yapılamadı. Lezyon boyutu ve yapısı (nodül, kitle, infiltrasyon) ile tanı koyma oranı arasında anlamlı ilişki saptanmadı (p=0.25, p=0.31). BT'de lezyonun periferik ya da santral olması tanı koyma oranını önemli ölçüde etkilemedi (p=0.35). Malign olgularda tanı koyma oranı anlamlı ölçüde yüksek bulundu (p=0.00). Sekiz olguda (%7.2) pnomotoraks gelişti. BT'de santral lezyonu olan olgularda komplikasyon gelişme oranı daha yüksek bulundu (p=0.07). TTİİAB sayısı ile komplikasyon gelişimi arasında anlamlı ilişki saptanmadı (p=0.73). Tecrübelerimiz bilgisayarlı tomografi kılavuzluğunda ince iğne aspirasyon biyopsisinin güvenilir ve iyi tolere edilebilen tanı değeri yüksek bir işlem olduğunu göstermektedir.

The aim of this study is to determine the diagnostic value of thorax computed tomography guided transthoracic fine needle aspiration biopsy (FNAB), a simple and effective method with a low complication risk, commonly used in diagnosis of pulmonary diseases In four year duration 110 cases were performed CT-guided FNAB. The procedure was performed by using 22 Gauge needle without premedication. Repeating of the procedure was decided by rapid onsite evaluation. Obtained materials were examined by light microscopy after being coloured with Haemotoxilen-Eosine. Frequency of peripheral lesion was 56.4% and central lesion was 43.6% on CT. Diagnosis could be obtained in 67.3% of cases. 12.2% of benign cases were specific diagnosed. In 7.24% of cases diagnosed as malign, type was unidentified. There was no significant relationship between the dimensions and structure of lesions (nodule, mass, infiltration) and rate of diagnosis (p=0.25, p=0.31). Peripheral or central localization of the lesion did not alter the rate of diagnosis significantly (p=0.35). Rate of diagnosis was significantly high in malign cases (p=0.00). Pneumothorax occurred in 8 cases (7.2%). Complication rate was high in cases having central lesion on CT (p=0.07). No relation was found between FNAB number and complication rate (p=0.73). Our experiences had shown that CT-guided FNAB is a reliable and well tolerated method having a high diagnostic value.

Sağ arkus aorta nadir görülen bir anomalidir. Beraberinde diğer vasküler ve kardiak anomaliler de olabilmektedir. Bu anomali basıya bağlı disfaji veya dispne şikayetlerine yol açabilir. Toraks bilgisayarlı tomografide (BT) anomali kolayca izlenebilir. Ağrı yakınması ile başvuran olgumuzun çekilen göğüs radyografisi ve Toraks BT'sinde kitle lezyonu ile birlikte sağ arkus aorta anomalisi saptanmış olup nadir görülmesi nedeniyle literatür eşliğinde sunulmuştur.

Right aortic arch is an anomaly which is rarely seen. Other cardiovascular anomalies may accompany this phenomenon. Dyspnea and dysphagia may be due to pushing effect of this anomaly. It can be demonstrated by thorax computed tomography (CT) easily. Mass lesion together with right aortic arch identified on chest radiography and thorax CT of the case who applied with the complaint of pain. This rarely seen case presented with literature.