Ýzmir'deki lise öðrencileri arasýndaki sigara içme prevalansý ile bunu etkileyen faktörleri belirlemek amacýyla planlanan bu çalýþma kapsamýnda lise 1.sýnýfta okuyan 710 öðrenciye (319'i erkek, 391'i kýz; yaþ ortalamasý 15.7±0.8) ayrýntýlý bir anket uygulandý. Sigara içme prevalansýnýn %26.7 (erkeklerde %28.8, kýzlarda %25.1) olduðu izlendi. Öðrencilerin %82'i sigaraya özenti nedeniyle baþlamýþ, %24.8'u sigarayý býrakmýþ, %47.4'i býrakmayý düþünüyordu. Öðrencilerin sigaraya baþlama yaþý düþtükçe ya da sigara içme süresi arttýkça, bir günde tüketilen sigara miktarý artmaktaydý (p<0.01). Anne-babalarýn eðitim durumu ile çocuklarýn sigara içme oranlarý arasýnda istatistiksel olarak bir anlamlýlýk saptandý (p<0.05). Öðrencilerin sigara içmesinde annenin ve evdeki kardeþin önemli bir etken olduðu belirlendi (p<0.05). Sonuç olarak çoçuklarýn sigara içme yaygýnlýðýnda aile içi etkileþimin önemli bir faktör olduðu söylenebilir.

Bu çalýþmanýn amacý; akciðer kanserinin taný ve tedavi sürecinde, hasta uyumu ve performansýný bozmasý beklenen anksiyete ve depresyon düzeylerindeki deðiþimlerin incelenmesidir. Anksiyete ve depresyon düzey leri, akciðer kanseri ön tanýlý hastalarda yatýþta ve tanýsal giriþim öncesinde, akciðer kanseri kanýtlananlarda ise tedavi baþlangýcýndan 1 ay sonra, Hastane Anksiyete Depresyon (HAD) skalasý kullanýlarak deðerlendirildi. Yaþ, Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG) performans durumu, histolojik tip ve hastalýðýn evresine göre, HAD skorlarýndaki deðiþiklikler karþýlaþtýrýldý. 103 akciðer kanseri hastasýnda (yaþ: 61.4±0.98) anksiyete ve depresyon sýrasýyla, hastaneye yatýþta %25 ve %36, tanýsal giriþim öncesinde %21 ve %38 ve tedaviden sonra %21 ve %42 oranýnda saptandý. Anksiyete ve depresyon skorlarý sýrasýyla, yatýþta 6.01±0.62 ve 6.55±0.60, tanýsal giriþim öncesinde 5.98±0.58 ve 6.32±0.53 ve tedaviden sonra 6.23±0.57 ve 6.79±0.50 idi. Anksiyete ve depresyon skorlarýnda, histolojik, hastalýk evresi ve tedaviye göre önemli fark saptanmadý. 65 yaþ üstü hastalarda, 65 yaþ altýndaki hastalara göre 2. görüþmede anksiyete, 2. ve 3. görüþmelerde depresyon varlýðý istatistiksel olarak daha yüksekti. ECOG 2 olan hastalarda ECOG 1 olan hastalara kýyasla genel olarak görüþmelerde anksiyete ve depresyon varlýðý daha yüksekti. Akciðer kanserinde anksiyete ve depresyon önemli oran ve düzeylerde izlenmekte olup, hastalýk evresi ve önemli ölçüde de taný ve tedavi sürecinden baðýmsýzdýr. Depresyon ve anksiyete düzeyi performans durumu kötüleþmesi ve yaþýn artýþý ile birlikte artmaktadýr.

Bu çalýþmanýn amacý, hemoptizinin etiyolojik daðýlýmýný, etiyoloji ile hemoptizi miktarý arasýndaki iliþkiyi ve farklý tanýsal yöntemlerin sebebi saptamadaki yararlýlýðýný göstermektir. Eylül 2001 ile Aðustos 2004 tarihleri arasýnda hastanemize baþvuran 110 hemoptizili hasta retrospektif olarak deðerlendirildi. Hemoptizinin en sýk nedeni akciðer kanseri iken (%38.2), bunu tüberküloz (%12.8), pnömoni (11.8) izlemekteydi. Hemoptizi, olgularýn 78'inde ilk atak iken (%70.9), 32'sinde (%29.1) rekürren idi. Rekürren ve ilk hemoptizi ataðýnda en sýk neden akciðer kanseriydi (p<0.05). 110 olgunun 73'ünde (%66.4) hafif hemoptizi vardý ve bunlarýn 32 (%43.8) sinde neden akciðer kanseriydi (p<0.05). Göðüs radyogramýnda %85 olguda lezyon saptanýrken, bilgisayarlý tomografide (BT) %95, bronkoskopi (FOB) ile %73 olguda patoloji izlendi (p<0.05). Sonuç olarak, hemoptizinin en sýk nedeni olarak akciðer kanseri saptandý. Antitüberküloz ve nonspesifik antibiyotik tedavisinin etkin bir þekilde kullanýlmasýna baðlý olarak hemoptizinin e tiyolojisinde tüberküloz ve bronþektazi vakalarýna daha az oranda rastlanýlmýþtýr. Tanýsal deðerlendirmede de BT'nin bronkoskopiye göre daha yüksek bir deðere sahip olduðu görülmüþtür.

Bu çalýþmanýn amacý; akciðer hastalýklarýnýn tanýsýnda sýk kullanýlan komplikasyon oraný düþük, basit ve etkin bir taný yöntemi olan “Toraks Bilgisayarlý Tomografisi (BT) klavuzluðunda transtorasik ince iðne aspirasyon biopsisi”nin (TTÝÝAB) tanýsal verimliliðini ortaya koymaktýr. 4 yýllýk periotta kliniðimizde 110 olguya BT kýlavuzluðunda TTÝÝAB yapýldý. Ýþlem 22 Gauge iðne kullanýlarak ve premedikasyon uygulanmaksýzýn gerçekleþtirildi. Ýþlemin tekrarýna anýnda sitopatoljik deðerlendirme ile karar verildi. Alýnan materyal Hemotoksilen-Eozin ile boyanarak ýþýk mikroskopisinde incelendi. BT'de periferik lezyon oraný %56.4, santral lezyon oraný %43.6 idi. Olgularýn %67.3'ünde taný elde edildi. Benign olgularýn %12.2'sinde kesin taný koyuldu. Malign sitoloji tesbit edilen olgularýn %7.24'ünde tip tayini yapýlamadý. Lezyon boyutu ve yapýsý (nodül, kitle, infiltrasyon) ile taný koyma oraný arasýnda anlamlý iliþki saptanmadý (p=0.25, p=0.31). BT'de lezyonun periferik ya da santral olmasý taný koyma oranýný önemli ölçüde etkilemedi (p=0.35). Malign olgularda taný koyma oraný anlamlý ölçüde yüksek bulundu (p=0.00). Sekiz olguda (%7.2) pnomotoraks geliþti. BT'de santral lezyonu olan olgularda komplikasyon geliþme oraný daha yüksek bulundu (p=0.07). TTÝÝAB sayýsý ile komplikasyon geliþimi arasýnda anlamlý iliþki saptanmadý (p=0.73). Tecrübelerimiz bilgisayarlý tomografi kýlavuzluðunda ince iðne aspirasyon biyopsisinin güvenilir ve iyi tolere edilebilen taný deðeri yüksek bir iþlem olduðunu göstermektedir.

Sað arkus aorta nadir görülen bir anomalidir. Beraberinde diðer vasküler ve kardiak anomaliler de olabilmektedir. Bu anomali basýya baðlý disfaji veya dispne þikayetlerine yol açabilir. Toraks bilgisayarlý tomografide (BT) anomali kolayca izlenebilir. Aðrý yakýnmasý ile baþvuran olgumuzun çekilen göðüs radyografisi ve Toraks BT'sinde kitle lezyonu ile birlikte sað arkus aorta anomalisi saptanmýþ olup nadir görülmesi nedeniyle literatür eþliðinde sunulmuþtur.