GİRİŞ ve AMAÇ: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) birçok komorbiditenin eşlik ettiği ve sistemik etkileri olan bir hastalıktır. Sistemik inflamasyon ve endotel disfonksiyonu KOAH’da komorbidite görülme sıklığını arttırmaktadır. Endokan ve hücreler arası adezyon molekülü 1(ICAM-1) endotel disfonksiyonu ve sistemik inflamasyonu belirlemede belirteç olarak kullanılabilir. Biz de çalışmamızda KOAH hastalarında endokan ve ICAM-1 düzeyi ile endotel disfonksiyonu ve sistemik inflamasyonu değerlendirmeyi ve komorbiditelerin bu belirteçlerle olan ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamıza Mayıs 2018-Mayıs 2019 tarihleri arasında göğüs hastalıkları polikliniğine başvuran KOAH hastaları ve kontrol grubu alındı. Tüm olguların demografik verileri, komorbiditeleri, zorlu vital kapasite (FVC) %, zorlu ekspiratuvar volüm birinci saniye (FEV1) % ve FEV1/FVC parametreleri ve Modified Medical Research Council (mMRC) dispne skalası skorları ile KOAH olgularının KOAH değerlendirme anketi (CAT) skorları kaydedildi. KOAH hastaları komorbiditesi olan ve olmayanlar olarak 2 gruba ayrıldı. KOAH hastaları ayrıca GOLD sınıflamasına göre A’dan D’ye 4 gruba ayrıldı. Endokan ve soluble ICAM-1 (sICAM-1) düzeyleri serumda ELISA yöntemiyle ölçüldü.
BULGULAR: KOAH grubunda endokan ve sICAM-1 değerleri daha yüksekti (p değerleri sırasıyla <0,001ve 0,031). KOAH ve kontrol grupları arasında koroner arter hastalığı dışındaki komorbiditeler benzer sıklıktaydı. Komorbiditesi olan ve olmayan KOAH hastaları arasında ve KOAH grupları arasında serum endokan ve sICAM-1 düzeyleri benzerdi. Endokan, FVC% ve FEV1% ile negatif yönde, CAT, mMRC ve sigara kullanımı ile pozitif yönde korelasyon gösteriyorken sICAM-1 sadece sigara kullanım miktarıyla pozitif korelasyon gösteriyordu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: KOAH hastalarında komorbiditelerden ve hastalık ağırlığından bağımsız olarak endotel disfonksiyonu ve sistemik inflamasyon vardır. Endokan ve sICAM-1 bu durumu göstermede kullanılabilir belirteçlerdir. Endokan havavayolu obstrüksiyonun ağırlığını öngörmede kullanılabilirken sICAM 1 bunu öngörmede yetersizdir.
INTRODUCTION: Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) has systemic effects and is accompanied by numerous comorbidities. Systemic inflammation and endothelial dysfunction increase incidence of comorbidities in COPD. Endocan and Intercellular Adhesion Molecule-1 (ICAM-1) can be used as indicators for determining endothelial dysfunction and systemic inflammation. We aimed to investigate endothelial dysfunction and systemic inflammation using endocan and sICAM-1 levels and determine associations of these indicators with comorbidities in COPD patients.
METHODS: COPD patients who presented to Outpatient Chest Diseases Clinic between May 2018 and May 2019 and a control group were included in the study. Demographic data, comorbidities, forced vital capacity (FVC)%, forced expiratory volume 1-second (FEV1)%, and FEV1/FVC, Modified Medical Research Council (mMRC) dyspnea scores, and COPD-assessment-questionnaire (CAT) scores of COPD patients were recorded. COPD patients were divided into two groups as those with/without comorbidities. Besides, they were classified into four groups (A-D) according to the GOLD classification. Serum endocan and soluble ICAM-1 (sICAM-1) levels were measured by the ELISA method.
RESULTS: Endocan and sICAM-1 levels of the COPD group were higher (p<0.001 and p=0.031, respectively). COPD and Control Groups had similar incidences of comorbidities except for coronary artery disease. Serum endocan and sICAM-1 levels of COPD patients with/without comorbidities and COPD subgroups were similar. Endocan had negative correlations with FVC% and FEV1% and was positively correlated with CAT, mMRC, and smoking, whereas sICAM-1 was positively correlated with the amount of smoking.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Endothelial dysfunction and systemic inflammation are present independent of comorbidities and disease severity in COPD patients. Endocan and sICAM-1 can be used to indicate this situation. Endocan can be used, but sICAM-1 is insufficient to predict airway obstruction severity.